De Peruaanse kunstenaar Arturo Kameya heeft het huis van Marres omgebouwd tot een hotel waar de geesten van de mislukte staat Peru hun intrek hebben genomen. Bezoekers treffen allerlei scènes aan, zoals een badhuis dat zich voordoet als restaurant, een bierfontein en een bovenkamer met mechanische vissen. Het interieur vormt een allegorie van de Peruaanse staat. Het weerspiegelt een schijnwereld waarin de waarheid minder belangrijk is dan wat uit pure noodzaak wordt opgeroepen. Marres-directeur Valentijn Byvanck ging voorafgaand aan het installeren van het werk met Arturo en zijn partner Claudia, die ook meewerkte aan de tentoonstelling, in gesprek. 

Deze week is Rob Sweere te gast bij Kunst is Lang. Rob bouwt al zo’n dertig jaar grote installaties in de openbare ruimte. Het zijn objecten waar je in kunt liggen of zitten, en die vervolgens je aandacht vestigen op de omgeving. Maar Rob slaat nu een nieuwe weg in: in plaats van enorme bouwwerken, richt hij zich voortaan op groepsbijeenkomsten waarbij mensen in stilte naar de lucht kijken, klank- en videowerken, en in het klein gebouwde fictieve landschappen die eenmaal gefotografeerd op ‘echte’, droomachtige landschappen lijken.

De Palestijns-Syrische kunstenaar S.T.A.T.E.L.E.S.S. zamelt met de verkoop van zijn portrettenserie Lost and Never Found geld in voor het Palestine Children’s Relief Fund. Maurits de Bruijn schrijft over de serie: ‘De werken lijken zoveel mensen wier identiteit is afgepakt weer een gezicht te geven. Dat komt deels door hun letterlijke fluïditeit, de waterigheid waarmee ze zijn geschilderd. Precies die techniek brengt me ook op een andere gedachte: dat deze mensen dreigen te verdwijnen, als we niet oppassen.’

Het werk van Sol LeWitt werk roept vragen op die nog altijd actueel zijn. Over wat nou eigenlijk het werk is, wie de maker is, en hoeveel waarde we aan kunst toekennen. Sifra Coulet bezocht de overzichtstentoonstelling van de grondlegger van de conceptuele kunst in het Joods Museum en ging met bezoekers in gesprek. 

‘Don’t go breaking my heart’, ‘every summer every winter’, ‘idk whats going on but its alot’. Laure van den Hout werd geraakt door flarden tekst op een Berlijns metrostation. Eenmaal thuis probeert ze de herkomst ervan te achterhalen.

‘De tuin is een manier om voort te leven. Om uit te reiken naar de toekomst, want dat is tuinieren in de eerste plaats: het werk dat je vandaag doet, levert pas maanden later – als dat al gebeurt – iets op.’ Maurits de Bruijn las de rijke, fijnzinnige dagboeken van kunstenaar Derek Jarman, onlangs als Moderne natuur in vertaling uitgekomen bij Das Mag.

Deze week is Lucas Sloot te gast bij Kunst is Lang. Lucas werkt veel met hout, in allerlei gedaantes. Hij verft het, zodat de kenmerkende houtstructuur van een plank wordt benadrukt, vermomt het als ijzer in de vorm van een H-balk die in de bouw veel wordt toegepast, of maakt een prothese of houten ondersteuningsstructuur voor een eeuwenoude kastanjeboom.

Alex de Vries bezocht beeldend kunstenaar Angeline Lips in haar atelier in Molenhoek. ‘Het is die gelijktijdigheid van ergens zijn en ernaar kijken, het ondergaan van het samenvallen van die tegengestelde ruimtelijkheid, in een ruimte en buiten een ruimte zijn, die haar werk onmiskenbaar persoonlijkheid geeft.’

Hanne Hagenaars bezoekt de installatie van Morena Bamberger in Venray en wordt omringd door maskers, wezens – een kring van voorouders, dieren, aliens, entiteiten, energieën. ‘Een droom wordt door de wetenschap opgevat als een verwerking van de dag, iets dat fysiologisch te verklaren is, maar de dromen van Morena zijn boodschappers van het hogere.’