THE WORLD AFTER #5: Smári Róbertsson
Welke nieuwe wereld zal er uit deze crisis voortkomen? Sinds 15 maart 2020 ziet de wereld er ook in Nederland radicaal anders uit. Het leven vertraagt. Het sociale bestaan dat ons als mens kenmerkt en energie geeft, vormt nu juist het grote gevaar: in het ontmoeten van de ander schuilt het noodlot. Dat er iets moet gebeuren staat vast. Deze crisis voelt als hét moment om verandering aan te zwengelen en veel hedendaagse kunstenaars hebben daar vruchtbare ideeën over. Daarom starten de Oude Kerk en mister Motley een nieuw project: The World After. Waartegen moeten we onszelf beschermen? Is het mogelijk als mens op aarde te leven zonder controle op aarde uit te oefenen? En hoe gaan we als mensheid vanaf dit punt verder? We hebben kunstenaars uitgenodigd te reageren op deze vragen in de vorm van video’s, teksten en afbeeldingen. Vandaag publiceren wij de bijdrage van Smári Róbertsson. Voor the World After maakte hij een video van een klok die maar blijft rondraaien om zijn eigen as en hij schreef een tekst. Hij reflecteert zowel in de video als in de tekst op de vraag hoe we onze positie als mens ten opzichte van de natuur kunnen heroverwegen.
”Hey, there is absolutely no taxonomical distinction between grasshoppers and locust.
There is absolutely no taxonomical distinction between locust and grasshoppers.
Only under specific environmental conditions a change is triggered in the brain chemistry of the solitary grasshopper.
Flooding their brains with serotonin, morphing their bodies and mutating their behaviour — causing them to swarm.
Meanwhile….
They have been busy
Sacrificing our future to preserve their present or
Sacrificing our present for a past that never was or
Squandering our present for a future that will never be or
Trivialising their past to protect the present they control
They’re burning up the past to get to the present
They’re burning up the world to safe their own
They’re rolling on the floor laughing
They’re laughing all the way to the bank
Now, this IRL isolation is disturbingly familiar
Now, more than ever, the Egregore is fed amidst,
Now, more than ever, the Egregore renders our words meaningless
And now, more than ever temples all around the world chant amidst, amidst, amidst, the status quo thrives despite global pandemic.
The chanting stops for a moment, looking up we see that we’ve become bands of wingless nymphs. Solitary individuals look up from their own struggle and see the struggle all around them. The plague we form can be one of transformation. Once our individual uncertainty, hopelessness and isolation turns to solidarity: Swarm
Use words that you know you can trust
Speak chaotically and poetically
When they try to resell you their narrative of your experience
Reject it
Remember the cracks in the system you witnessed as it faltered
Remember the tastes, the smells, the feelings
Soon narratives will be leveraged against us for profit and power:
Swarm”
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl