What is the moon?
What is the moon? is een publicatie van Rodrigo Hernández naar aanleiding van de gelijknamige tentoonstelling in het Bonnefantenmuseum in Maastricht die te zien was van september 2014 tot oktober 2015. Zij aan zij met eigen tekeningen en verzamelde citaten bestaan in deze uitgave bijdragen van verschillende kunstenaars, schrijvers en curatoren in de vorm van tekst of beeld. De kaft met in het oog springende kleuren houdt met een zwart-wit touwtje de inhoud bijeen die bestaat uit een eenmaal horizontaal en eenmaal verticaal gevouwen wit vel met daarop stukjes tekst en illustraties. ‘Wat is de maan?’ is een kinderlijke vraag, een die in verband lijkt te staan met de ongecompliceerde schetsen en fantasierijke invulling die de uitgave maken tot wat zij is.
Wie het boekje openslaat vindt op de eerste pagina -als er al te spreken valt van pagina’s in dit vouwwerk- Les mots et les images; tekst en beeld van René Magritte. Korte uitspraken zoals “An object that make one think there are others behind it” zijn vergezeld door simpele lijntekeningen, in het geval van dit citaat door een gemetseld muurtje. De eenvoud van deze weergave lijkt behapbaar, maar is voor een groot deel juist cryptisch, waardoor verbindingen naar jezelf en de ruimte om je heen opborrelen door deze korte statements.
Verder bladerend staan er stukken tekst en afbeeldingen omgekeerd op de pagina en op sommige delen rechtop. De titel van een gedicht genaamd SCREENSHOT 2014-07-28 AT 2.01.51 PM laat de verbeelding van de lezer de vrije loop, de afbeelding die wordt omschreven met deze benaming is achterwege gelaten. Hieronder staat een kort gedichtje.
“the gaps that fill a dreamless sleep. (…) the dazed expression of memory. to be weighted like clouds”
Associaties komen van vervaagde wolkenluchten, zachte lakens en een starende blik komen op. Kleine tekeningen van een horloge, een teckel, een schoen, een mensfiguur en een kluwen van lijnen omringen deze en de andere teksten op de pagina.
Als een aanzet tot actie is er ook een IMAGINATION EXPERIMENT te vinden in het boekje, waarin de schrijver vertelt dat hij als hij tussen twee mensen door moet fietsen die enkel een smalle ruimte tussen hen laten bestaan, hij probeert even breed te zijn als wanneer hij zou lopen en laat zijn armen natuurlijk meebewegen. De verbeelding word ik deze actie de hoofdrolspeler in het spel van de dagelijkse handelingen. Waarom makkelijk doen als het ook interessant kan?
In de verzameling van letters en lijnen ontbreekt ook het boodschappenlijstje niet, al zouden de woorden tomatoes, carrots, celery, beets, parsley, lettuce, watercress en spinach ook onderdelen van een stilleven kunnen zijn in de wereld van vrije associatie. De individuele onderdelen in deze publicatie spelen vrij over de pagina’s, gaan een relatie met elkaar aan. Je krijgt er zin van om zelf pareltjes om je heen te verzamelen, teksten te zoeken, kleine tekeningen te maken; er lijken geen restricties te zijn en niets is te klein om waardevol te zijn in What is the moon?