Waarschuwing: dit agenda-item leidt je enorm af van al je werkzaamheden (maar gelukkig is het zondag). Als je er namelijk eenmaal één ‘ziet’, is het onmogelijk om nog te stoppen.
Ken je ze nog? Van die afbeeldingen waar een 3d-figuur in verborgen zit? Je moet er heel lang naar staren en proberen niet te knipperen en als je dan geluk hebt, zie je ineens iets anders uit de kleurenmassa naar voren komen. Vroeger hadden wij thuis een boek met van die ‘verborgen stereogrammen’. Ik kan me nog heel goed de gefrustreerde uren herinneren dat ik met het boek voor mijn neus zat, het dan weer dichterbij halend en dan weer langzaam van me afduwend terwijl ik ondertussen uit alle macht probeerde niet te knippen; alles in de tevergeefse hoop dan eindelijk geopenbaard te worden wat iedereen behalve ik blijkbaar in de hysterisch gekleurde plaatjes zag.
Op de Facebook-pagina van Nieuwe Vide kwam ik een oproep tegen om van die stereogrammen te verzamelen (in verband met de aankomende tentoonstelling van Shana Moulton). Bezweken voor het jeugdsentiment dat aan de stereogrammen kleeft, besloot ik ze nog eens een kans te geven. En deze keer hadden mijn verwoede pogingen meer resultaat (met alle gevolgen van dien, want zodra je het licht hebt gezien ben je wel een paar uur zoet). Mijn blijdschap was uiteraard te groot om het niet te delen.
De website waar je de ‘hidden stereograms’ kunt vinden beschrijft maar liefst 7 manieren om de 3d-afbeelding tevoorschijn te laten komen. Mijn persoonlijke methode: blik op oneindig, alsof je door je computer heen kijkt, en dan een hele poos bewegingsloos voor je uit staren zonder scherp te stellen of te knipperen. Mocht het na alles geprobeerd te hebben nog niet lukken, dan ben je waarschijnlijk kleurenblind of heb je een andere gezichtsafwijking… òf natuurlijk gewoon een te kleine spanningsboog.
Tot over een paar uur!
Afbeeldingen afkomstig van: www.hidden-3d.com