Verdienen als postbode, leven als kunstenaar
Vele kunstenaars zien in postbezorging een beroep dat fijn te combineren is met het maken van kunst.
Je brievenbus legen is meer dan rekeningen betalen en teleurstellende berichten incasseren. Het handschrift raden op de envelop, de felicitaties in dichtvorm en kerstkaarten met daarin persoonlijke jaaroverzichten. Post lijkt ouderwets, brieven sturen en ontvangen blijft iets romantisch behouden. Vandaag de dag zijn brieven echter schaars en is de postbode niet meer het bekende gezicht op straat. Vele kunstenaars zien in postbezorging een beroep dat fijn te combineren is met het maken van kunst. Soms was het post bezorgen zelfs de aanzet om kunst te gaan maken, vaker was het beroep noodzakelijk om geld in het laatje te krijgen. Mister Motley zocht naar postbodes in de kunst.
Je loopt weg van de dingen die niet lukken en hetgeen waarop je geen antwoord weet. Zonder al te veel mensen tegen te komen, wandel je van deur tot deur. De juiste papieren schuiven bij de juiste huisnummers in de postbus. De brieven met een inhoud die je wellicht kan gokken door de blauwe kleur, de zwarte rand of getekende hartjes, maar nooit helemaal te weten zult komen. Het ritme van de handelingen en de beweging in de buitenlucht zorgen ervoor dat je troebele gedachten weer helder worden. Een baan waarin het denkwerk niet de boventoon voert, maar waar gedachten juist geordend worden: iets waar je als kunstenaar erg behoefte aan kan hebben. De beroepen postbode en kunstenaar lijken moeiteloos samen te gaan. Verschillende kunstenaars geven aan dat het ritme van het sorteren, of rondbrengen van brieven de ultieme conditie vormt tot het nadenken over ingewikkelde vraagstukken rondom de eigen kunstenaarspraktijk.
Tijdens zijn dagelijkse postrondje van ongeveer 18 mijl struikelt Ferdinand Cheval over een opmerkelijke steen. Deze tuimeling zet de plattelandspostbode aan het denken en hij maakt het plan om zijn Palais Idéal te bouwen in zijn achtertuin. De eerste ansichtkaarten en tijdschriften die hij door de brievenbussen in het dorp duwde waren een inspiratiebron voor zijn paleis. Ook de natuur had een grote invloed op de stijl van het gebouw. Drieëndertig jaar na het leggen van de eerste steen, in 1912, vindt Ferdinand Cheval zijn paleis af.
In grote concentratie werkt Schoonhoven als een monnik aan zijn werk
Postbeambte 19877 werkt vanaf 1946 zijn hele leven bij de PTT. De postbeambte vervaardigt in zijn vrije avonduren en in de weekenden aan de keukentafel met zijn voornamelijk witte kunstwerken. Postbeambte 19877 is beter bekend als Jan Schoonhoven, één van de kunstenaars in de Nederlandse Nul-beweging. In grote concentratie werkt Schoonhoven als een monnik aan zijn werk wat ontdaan is van emotie, waar het minimale de boventoon voert. Het licht speelt met de gecreëerde abstracte vormen en patronen in werken van karton, papier-maché en verf.
De Gentse postbode en kunstenaar Germain Janssens kreeg in 1972 de opdracht van de Minister van Post een beeld te maken ter ere van de postbodes. Het houten beeld werd destijds geplaatst in het hoofdpostkantoor aan de Korenmarkt in Gent.
Herbert Vogel sorteerde jarenlang de post voor US Postal Service. Echter leefde hij van het salaris van zijn vrouw, zijn kleine inkomen werd gebruikt om kunst van te kopen. Samen met zijn vrouw Dorothy begint hij vroege jaren zestig met het verzamelen van conceptuele en minimal kunst. Ze kopen de werken van Sol Lewitt, Richard Turrtle en Chuck Close, waar op dat moment nog weinig aandacht voor is. De werken in hun collectie zijn vaak op papier en klein van formaat. Een voorwaarde voor het kopen van de kunst was dat het werk te vervoeren moest zijn in een taxi van het kunstenaars atelier naar hun bescheiden appartement. In 2008 besloten Herb en Dorothy dat hun collectie publiek moest worden en schonken 50 werken aan elk van de 50 staten in Verenigde Staten.
Kunstenaars, werk gerust als krantenbezorger, folderjongen of blauwe brievenbezorger
De man die een jaar lang op de Coolsingel voor het oude postkantoor in Rotterdam om klokslag twaalf uur riep: ‘Its never too late to say sorry!’ is Wim Konings, parttime-postbode en kunstenaar. In de performance pakt hij een megafoon uit de vitrine op het plein, roept de zin luidt en duidelijk en bergt dan de megafoon weer op. Voorbijgaande mensen krijgen zomaar stof tot nadenken en hij loopt het plein af alsof niets is gebeurd.
Ferry Reijnders werkt een dag in de week in de postkamer van het Rijksmuseum in Amsterdam. Vaker is Ferry Reijnders in zijn atelier te vinden, waar hij werkt aan portretschilderingen in verschillende materialen. Hij werkt nauwgezet aan realistische werken. Tijdens het programma Sterren op het Doek portretteerde hij Henny Huisman. Van de drie werken koos Henny het portret gemaakt door Reijnders als winnaar uit.
Kunstenaars, werk gerust als krantenbezorger, folderjongen of blauwe brievenbezorger: de voorbeelden tonen ons hoe productief dwalen over straat is. Met postelastieken aan je stuur en brieven in je handen geeft post bezorgen je oneindige inspiratie om daarna weer in je atelier aan de slag te gaan.
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl