Tools of the future
Minou Lejeune is ‘prop-maker’ van de stille wenk.
Fashion Clash, het jaarlijkse mode-event in de Maastrichtste Décor fabriek is weer voorbij. De bonte stoet designers, fashionista’s, modellen en would-be’s heeft de stad ondertussen verlaten. The show is over, maar welke designer heeft een blijvende indruk gemaakt?
Minou Lejeune is zo’n blijvertje, haar sieraden blijven nazinderen op het netvlies. Samen met Dusty Thomas presenteerde zij de collectie ‘‘Men in denim build this land’ tijdens Fashion Clash. De kleding is geïnspireerd op het stoere manvolk dat met blote knuisten Amerika uit de klei wist te trekken. De ontelbare werkers die gekleed in spijkerstof bruggen bouwden, spoorbielzen plaatsten en hele steden uit het stof van de ‘Mid-West’ deden verrijzen. Een robuuste en masculiene denimcollectie in ijzige blauwtinten is het resultaat.
De sieraden van Lejeune vullen deze spijkerstofkleding prima aan, want de referenties naar werkkleren en gereedschappen klinken door in haar ontwerpen. We zien een diadeem in tere vleestinten met transparante bollen die over de oren van het model zijn geplaatst. Ze lijken in de verte op de klassieke oorbeschermer die het lawaai van machines buiten moet houden. Maar evengoed zijn het bolvormige reservoirs voor de vormloze gedachtenspinsels die rondtollen in ieders hoofd. Voordat de gedachte vervat kan worden in het woord of de handeling is hij immers niet meer dan ijl geknetter tussen neuronen.
De plastic mondstukken van Lejeune vertellen een ander verhaal. Ze forceren de mannenlippen in een geprononceerde ‘duck face’ en verwijzen zo naar de cosmetische trucendoos van fillers en injectables. Mede dankzij de Kardashians ontstond er de afgelopen jaren een ware rage van duck face selfies waarin meisjes hun mond als een overrijpe vrucht naar de camera richtten. Vreemd om diezelfde mimiek nu als een esthetische hyperstilering bij de mannelijke modellen te zien. Maar het is juist deze subtiele gender-bending die de masculiene kleding van Dusty Thomas de kinky kwinkslag geeft. De wereld van BDSM loert om de hoek, maar het koele kleurenpalet van de mondkapjes (roze,wit en babyblauw) verwijst eerder naar een operatiezaal dan naar de lustkooi.
Minou Lejeune noemt zichzelf ‘prop-maker’ en plaatst haar werk in de wereld van film en theater. Haar sieraden moeten worden opgevat als attributen voor een act. Ze zijn immers steeds bedoeld om een bepaalde handeling te articuleren. De stilering houdt niet op bij het sieraad, ze forceren de dragers tot een geprononceerde lichaamstaal. Dit is misschien nog wel het duidelijkst in een eerdere brillencollectie. Hier worden wimpers uitvergroot tot een hoofdtooi. Het neerslaan van de oogleden groeit zodoende uit tot een dramatische geste. Een stille wenk met groots effect.
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl