Tissue magazine
De afbeelding van een totaal bedekte vrouw intrigeert in het midden van het tijdschrift Tissue. Enkel haar blonde haren komen glad geborsteld uit de zwarte panty/ het zwarte masker dat haar gezicht bedekt. Haar handen verstoppen zich achter een dikke zwarte handschoen, haar lijf is gehuld in een veel te grote jas van bont. Boven de afbeelding staat nude. Maxime Ballesteros speelt met de verborgen naaktheid, met seks met kleren aan, met de vrouw die normaal uitdagend een camera in kijkt als poging de lezenden te verlijden, maar nu gehuld gaat achter een zwart gewaad. Een nieuwe beeldtaal voor seks. Het wekt belangstelling, omdat alles aan de foto seksueel gerelateerd is. Platina blond haar, een naakt(?) lijf gehuld in bont, panty’s en verder een kale ruimte. Een setting tot de ultieme pornografische afbeelding. Naast de directe relatie van een porno-set koos Maxime Ballesteros voor een indirectere verwijzing naar de, in ons bewustzijn gewortelde, Christelijke beeldtaal. Bijna kijken we naar een bedekte Maria die een levenloze Jezus in haar armen draagt. Maria verhult haar tere handen in leren handschoentjes, Jezus is blond en draagt een hooggehakte zwarte pump en een kanten onderbroek. Weer die kale ruimte, onttrokken van tijd en nader te identificeren plaats.
Maxime Ballesteros komt in het magazine niet aan het woord, maar heeft wel een afbeelding op de cover van het tijdschrift. Hij hoeft ook niets uit te leggen; zijn intenties zijn duidelijk: doodvermoeid van het saaie naakt koos hij een ander pad.
Tissue magazine is in eerste instantie een kunstblad met een pornografisch thema. Ieder nummer gaat over naakt, seks en fetisjisme in de kunst. De titel van de inleiding in Tissue #2 heet: ‘Freedom and balls, money and dick.’ En daarop volgt een korte uiteenzetting over de frustratie van het gebrek aan mannelijk naakt in de kunstgeschiedenis. En als er al afbeeldingen en sculpturen van naakte mannen zijn, dan zijn deze in de regel anoniem, aldus Hans Bussert, de vaste editor van het blad en Uwe Jens Bermetinger de creative director. De beide mannen komen uit Hamburg.
Voor de interviews hoeft het blad wellicht niet gekocht te worden. De gesprekken zijn soms aan de banale kant en kennen niet heel veel significatie. Onbehouwen over seks wordt er gesproken. De interviews van de Playboy kennen meer inhoud. Tissue omvat echter niet veel tekst. Het beeld overheerst onbetwistbaar. Zeer zeer schone afbeeldingen… Foto’s die pagina aflopend zijn, nee afdruipend: high collored spreads waarvan de drukinkt nog je neus in trekt en je vingertoppen bijna het reliëf van de afbeeldingen kunnen voelen. De meeste beelden hebben een zekere mate van mystiek; doen denken aan verre bergwandelingen waar je geen sterveling tegen komt, de stille verlatenheid van een kleine bovenkamer in een grote stad, aan een regenachtige zaterdagochtend gevuld door trage ochtendseks, of de rauwe wallen van havenstad Hamburg.
Negentig procent is fotografie afgewisseld door een enkele sculptuur. Tissue nummer #3 is in februari verschenen in de winkels. Verwacht leer, latex en blote borsten; maar dan net even anders…
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl