‘There stands a man’
‘Franz Müllers Wire Spring’ is een hommage aan de dadaïst Kurt Schwitters. Roi Alter heeft het stuk met zijn moderne enscenering in een hedendaags jasje gestoken.
Er staat een man, dat levert zowel vragen als problemen op. Waarom staat de man daar? Waarom geeft hij geen antwoord op de gestelde vragen? De man staat. Vladimir en Estragon wachtten op Godot, maar waar de man van Schwitter/Alter op wacht blijft een raadsel. Dit gegeven zou zich makkelijk lenen voor zwaarte of dramatiek, maar door de dadaïstische elementen (een rij van zwevende kartonnen paarden en een been dat eerst opgetakeld moet worden voordat het schoppen kan) behoudt het zijn luchtigheid en absurde karakter. De Dada zucht niet, maar haalt zijn schouders op en grijnst. Wanneer het stuk betekenis dreigt te krijgen (de kracht van het individu, de kracht van de massa, kan het individu verandering teweeg brengen?), wordt het net zo makkelijk weer onderuit geschopt.
Alter is blijven kijken vanuit Schwitters’ oogpunt, zonder zijn eigen onderzoek uit het oog te verliezen. Hij blijft trouw aan de originele tekst, maar blijft ook trouw aan de hedendaagse voorwaarden.
Fotografie: Mels van der Mede
