Pleun Gremmen tovert in hun videowerken digitale werelden tevoorschijn, met behulp van 3D-animaties. De onderwerpen van dit werk dringen zich op vanuit frustratie. Zo dompelde Pleun zich onder in extreem-rechtse internetfora en bestudeerde onder meer de geradicaliseerde terrorist die in 2019 in Christchurch 51 mensen vermoorde. Ook maakte hen werken over de baarmoeder, waar Pleun in hun eigen leven diens relatie mee bevraagt.

In aflevering veertien van Kan niet bestaat niet gaat Maurits de Bruijn in gesprek met Charl Landvreugd over het droomwerk dat hij tot op heden niet gerealiseerd heeft: een muziekstuk dat verschillende culturele achtergronden in een nieuwe vorm samenbrengt. Daarnaast vertelt Landvreugd over hoe hij als Hoofd Onderzoek en Curatorial Practice bij het Stedelijk Museum in Amsterdam ruimte creëert voor anderen, en hoe hij op een artistieke manier probeert wetenschap te bedrijven en met artistieke methodes kijkt naar hoe het museum aankoopt en beleid maakt.

Quinsy Gario is een performancekunstenaar die, in zijn eigen woorden ‘bezig is met het dekoloniaal herinneren en het verstoren van institutionele praktijken die kolonisatie voortzetten, of koloniale praktijken voortzetten.’ Hoe hij dit doet, hoe hij zich staande houdt, hoe hij netwerken en cirkels verbindt en hoe het familie kunstenaarscollectief hierin een onmisbare rol speelt, vertelt hij tijdens een openhartig gesprek met Rita Ouédraogo. ‘Wanneer we het hebben over het dekoloniseren van het museum moeten we de vraag stellen of dat überhaupt mogelijk is. Voor musea die nu ook erfgoed teruggeven is mijn vraag wat stuwt dat, net als met de excuses voor de slavernij. Er is heel lang geijverd voor beide en nu het op gang is gekomen blijken dezelfde koloniale machtsspelletjes de overhand te voeren.’

Na een leven als gedwongen nomade vestigde Babi Badalov (Lerik (Azerbeidzjan), 1959) zich elf jaar geleden in Parijs. Zijn omzwervingen en geleefde ervaring – de confrontatie met verschillende landen, culturen, talen en alfabetten – liggen aan de basis van zijn praktijk waarbinnen het maken van kunst en activisme samenvloeien. ‘Kunstenaars uit Azerbeidzjan, Oezbekistan of Turkmenistan zich nog steeds aan de rand van discussies over kolonialisme. Mensen geven niet om de regio.’

Lydienne Albertoe doet onderzoek naar comics. In haar nieuwste installatie kijkt ze kritisch naar de stereotyperingen van Zwarte lichamen, zet ze naar haar hand en schotelt de toeschouwer een nieuw beeld voor.

Maurits de Bruijn bezocht de tentoonstelling Kunst na Auschwitz in het Kunstmuseum Den Haag en trof het nog altijd shockerende werk aan van twee holocaustoverlevenden en kunstpioniers. 

Lisa Ijeoma was te gast in Kunst is Lang. Ze maakt textielwerken: handgeweven stukken of patchworks, stukken stof in figuren geknipt en over elkaar heen genaaid, waardoor er scènes en landschappen ontstaan.

In een reeks videoportretten, gemaakt door Luuk Heezen en Rik Lauwen, tonen recent afgestudeerden van de Gerrit Rietveld Academie hun afstudeerwerk uit 2021. Mister Motley publiceert telkens drie van deze videoportretten. In dit derde en tevens laatste deel bespreekt Natasja Wagendorp het werk van Novi Erytryasilani, Roxane Mbanga en Anna Plowden.

Een interview met Raul Balai over de rol van kunstenaars in de Anti-Zwarte Piet beweging