Wat stenen ons vertellen
Jerrold Saija stelde voor Mister Motley een online tentoonstelling samen waarin stenen in alle formaten en hoedanigheden de hoofdrol spelen. We krijgen een scala te zien van mineralen, een steen met haar, de ballast die Sisyphus droeg, rotsen die met elkaar kletsen, kiezels die op een hoofd groeien, en zo ontstaat er een beeld van de totale poëtische bandbreedte tussen dynamiek en soliditeit die de hoedanigheden van stenen bestrijkt.
Tanéa en Shakuru Tajiri over ‘Shinkichi Tajiri: The Restless Wanderer’, de tentoonstelling die een ode aan hun grootvader vormt
Op dit moment toont het Bonnefanten Shinkichi Tajiri: The Restless Wanderer, een tentoonstelling die het 100ste geboortejaar van de Japans-Amerikaanse kunstenaar Shinkichi Tajiri viert. Als eerbetoon aan hun grootvader en zijn oeuvre stelden kleinkinderen Tanéa en Shakuru Tajiri de tentoonstelling samen. Voor Mister Motley lichten Tanéa en Shakuru toe hoe The Restless Wanderer tot stand kwam, en laten ze de werken zien ‘die niet in de fysieke ruimte pasten, maar die een cruciale rol speelden in het vormen van het verhaal en onze tentoonstelling.’
Pope.L (1955 – 2023) en zijn kritiek op de zichtbaarheid van het zwarte lichaam in de openbare ruimte
In de laatste week van december overleed de kunstenaar Pope.L. Zijn performances, waarin de kritiek op de zichtbaarheid van het zwarte lichaam in de openbare ruimte centraal staat, nemen een belangrijke plek in binnen de geschiedenis van de Afrikaans-Amerikaanse kunst en postmoderne performance. Zijn lichaam was zijn instrument, en hij was bereid het in te zetten op manieren die voor hemzelf en zijn toeschouwers ongemakkelijk, bizar, komisch en traumatisch waren. In 2019 schreef Jeanette Bisschops dit essay over zijn oeuvre.
Niet meer vingerwijzen om de pijn te helen – in gesprek met Samboleap Tol, winnaar van de Dolf Henkes Prijs 2023
Samboleap Tol is de winnaar van de Dolf Henkes Prijs 2023, een stimuleringsprijs voor Rotterdamse kunstenaars. Roxane Soudagar ging met Samboleap in gesprek over de totstandkoming van haar kunstenaarspraktijk en de combinatie van performance, storytelling, muziek, dans, tekeningen, installaties, inscripties en creative coding die ze daarin toepast om een wereld te creëren waarin haar eigen ervaringen als kind van Cambodjaanse migranten in het westen, de verzwegen trauma’s van de generatie van haar ouders en de culturele tradities van Zuidoost-Azië, versmelten tot één geheel.
‘Daar word ik stil van’ – met kunstenaar Mounir Eddib naar ‘Knappe koppen’ in het Emile van Dorenmuseum in Genk
Samen met kunstenaar Mounir Eddib bezoekt Arent Boon het Emile van Dorenmuseum in het Vlaamse Genk, in het bijzonder voor de tentoonstelling Knappe koppen. Ze waarderen de landschappen van Van Doren en zijn onder de indruk van een installatie van Öznur Özturk. Toch vragen ze zich ook af: welke ‘knappe koppen’ zou dit museum nog meer kunnen tonen?
KUNST IS LANG: Tina Farifteh
Met de Kunst is Lang-reeks geschiedenis, migratie en conflict licht Mister Motley afleveringen uit waarin de diaspora, institutioneel geweld en onthechting centraal staan. In de derde aflevering hoor je het gesprek met Tina Farifteh uit mei 2023. In haar werk onderzoekt ze waar de grenzen van onze empathie met anderen liggen. Zo probeert Tina in de documentaire Kitten of vluchteling? te achterhalen waarom we de ene ontheemde met open armen ontvangen, en de andere liever zouden weren.
Een archief in je hoofd
De tentoonstelling Performing Colonial Toxicity in Framer Framed stelt de eerste kernproeven die Frankrijk tussen 1960 en 1966 in de Algerijnse Sahara uitvoerde, centraal. Nieuwe, gelekte en gesmokkelde documenten uit diverse archieven worden in de expositie gepresenteerd in een multimedia-installatie. Joost Jungsik Vormeer bezocht Performing Colonial Toxicity en zag op een van de foto’s een tweede beeld: het resultaat van dubbele belichting. Deze afbeelding liet hem niet meer los.
De oorlog in Gaza kan ons niet niet bezighouden – over de installatie ‘Ik en jij’ van Tina Farifteh
Er zijn maar weinig kunstenaars die binnen enkele weken in staat zijn middels een kunstwerk commentaar te leveren op een actuele gebeurtenis, schrijft Maurits de Bruijn. Tina Farifteh maakt met de installatie ‘Ik en jij’ de oorlog moedig tot onderwerp. ‘[…] ‘Ik en jij’ schept ruimte voor twijfels, vragen en onzekerheden, voor de tastende woorden waar een oorlog en het discours eromheen geen ruimte voor laat.’
‘Deze mensen zijn krachtig, om hen kun je niet heen’ – met Marian Duff naar Africa Supernova in Kunsthal KAdE
’Elk kunstwerk laat een sprankje van een mens zien, van landen, een bevolkingsgroep, een subcultuur, een (soms te weinig gehoorde) proteststem.’ Samen met OSCAM-directeur Marian Duff bekijkt Lisanne van Sadelhoff 145 kunstwerken van veelal jonge Afrikaanse makers.
It’s OK… #6: Samen salade maken
Dit is de laatste tekst binnen de It’s OK…-reeks van Mister Motley, waarvoor Nadia de Vries de gehele zomer bijeenkomsten bezocht in de Oude Kerk. De afgelopen vier maanden is de Oude Kerk minstens twee keer per week het toneel geweest van bijzondere samenkomsten en ontmoetingen. Tussen het rollen en uitpersen van citroenen door sprak Nadia Jeanne en Yvonique over hoe zij de bijeenkomsten hebben ervaren.
‘Kunst over de oorlog móét multi-interpretabel zijn’ – met Lesia Topolnyk naar To Watch the War in BAK
Een oorlog is méér dan gewonde soldaten, exploderende gebouwen, ronkende tanks, rokende ruïnes. In de tentoonstelling To Watch The War in BAK laten filmakers het onderhuidse en het alledaagse karakter van het Russische geweld zien. Lisanne van Sadelhoff bezocht To Watch The War met de Oekraïense architect en kunstenaar Lesia Topolnyk, die haar bezoek met een bekentenis begint: ‘Ik ben angstig nu ik hier sta. Het is terrifying.’
Spirituele praktijken: de stilte van overwoekerde moerassen volgens Buhlebezwe Siwani
Linda Selena Boos ontmoet Buhlebezwe Siwani in het Amsterdamse Westerpark, een plek waar Buhlebezwe spiritueel kan aarden. ‘Voor mij resoneert beeldende kunst op een diep niveau met het spirituele veld. Want door te verbeelden en te visualiseren waar wij in geloven kan kennis worden overgedragen.’
Kunnen we ons nog verwonderen in apocalyptische tijden? – over De Oase van Verwondering in Ruigoord
Ruben Jacobs toog naar Ruigoord om De Oase van Verwondering te beleven, en vroeg zich af of er nog wel ruimte is voor onbevangen verwondering in deze apocalyptische tijden. Hij gaat een verbinding aan met kunstwerken van Four Siblings, Ambassade van de Noordzee en Bryony Dunne. ‘Zonder zintuigelijke waarneming blijft de ecologische crisis abstract en een (hernieuwde) verbinding tot de aarde onmogelijk. We zijn en blijven uiteindelijk, ondanks al onze technologische snufjes, lijfelijke wezens, net als de rest van het dierenrijk.’
Advertenties
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl
Nieuwe artikelen laden...