“De berg- en woestijnlandschappen van Frans van den Boogaard zijn het werk van een schilder die de materie waarmee hij werkt voor zichzelf laat spreken, in een ingehouden sfeer waarin iets opdoemt wat je niet thuis kunt brengen. De donkere vlekken in zijn gebergte zijn de acacia’s die je als wezens tegemoetkomen.”
In de rubriek Gevonden voorwerpen lichten Motley-auteurs een kunstwerk toe dat hen recent is opgevallen. Vandaag zijn dat de schilderijen waarmee Paula Rego illegale abortussen een gezicht gaf.
Nu onze nieuwe publicatie ‘Weten wat je ziet’ is verschenen, publiceren we regelmatig interviews uit deze bijzondere uitgave met dertig atelierbezoeken van Alex de Vries. ‘Weten wat je ziet’ is een verzameling interviews die een uniek, veelkleurig portret vormen van de hedendaagse kunstwereld, waar de lezer in kan blijven grasduinen. Bestel je exemplaar hier.
In de rubriek Gevonden voorwerpen lichten Motley-auteurs een kunstwerk toe dat zij recent zijn tegenkomen. Een werk dat opvalt door zijn uitbundige verschijning of juist verrast door zijn subtiliteit. Vandaag is dat de onvergetelijke documentaire van Oeke Hoogendijk: Housewitz.
Eugenie Boon (1995, Willemstad) volgt in 2022 een begeleidingstraject bij Nest in Den Haag. Een van de onderdelen is dat ze dit jaar exposeert op Art Rotterdam. Bij de entree van het Van Nelle fabriek terrein is haar nieuwe werk The Pawns that Wandered in Promised Land (2022) te zien. Een bordspel dat gaat over het beloofde land en hoe wij mensen daar naar zoeken terwijl we er volgens Boon vaak al in zijn beland.
In de tekeningen van Agatha van Amée is wat ze niet tekent minstens zo belangrijk als hetgeen ze wel tekent. Ze heeft de neiging de vierkante meters papier bijna volledig met houtskool te bedekken, maar toch zijn er ruimtes die ze onberoerd laat. Juist daar ontstaat de betekenis van haar werk.
De tekeningen van Hedy Tjin zijn te zien in musea, galleries, in boeken voor kinderen en volwassenen en op muren in de openbare ruimte. Haar kleurrijke en toegankelijke beeldtaal biedt kijkers een soepele ingang in maatschappelijke onderwerpen die soms complex of pijnlijk zijn, zoals sikkelcelziekte of de verbondenheid van de stad Groningen met het slavernijverleden.
Frans Franciscus kijkt op zijn manier naar de christelijke tradities en laat zien dat het leven vandaag de dag andere prioriteiten kent dan in het verleden. Bij zijn schilderijen vermeldt hij onomwonden aan welke voorgangers ze zijn ontleend – van Jan van Scorel, tot Girodet, Rubens en Jan Lievens – zodat je kunt nagaan hoe hij bestaande composities naar zijn hand zet door ze een contemporaine invulling te geven.
“Mijn schilderijen worden niet bevolkt door enkel witte mensen, want zo ziet de wereld er toch niet uit?
Deze mailwisseling vloeit voort uit gesprekken tussen Miko Veldkamp en Jeanette Bisschops over hun verhouding tot de Nederlandse positionering in de (kunst)wereld, rondom thema’s als identiteit en geschiedenis. De kunstenaar en curator mailden elkaar over Revolusi! in het Rijksmuseum, een tentoonstelling over de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd (1945-‘49) “gezien door de ogen van mensen die het meemaakten.”
Lydienne Albertoe doet onderzoek naar comics. In haar nieuwste installatie kijkt ze kritisch naar de stereotyperingen van Zwarte lichamen, zet ze naar haar hand en schotelt de toeschouwer een nieuw beeld voor.
Een bescheiden verzameling artikelen van de hand van Lieneke Hulshof die na ruim vijf jaar hoofdredacteurschap haar vleugels uitslaat.
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl