In aflevering veertien van Kan niet bestaat niet gaat Maurits de Bruijn in gesprek met Charl Landvreugd over het droomwerk dat hij tot op heden niet gerealiseerd heeft: een muziekstuk dat verschillende culturele achtergronden in een nieuwe vorm samenbrengt. Daarnaast vertelt Landvreugd over hoe hij als Hoofd Onderzoek en Curatorial Practice bij het Stedelijk Museum in Amsterdam ruimte creëert voor anderen, en hoe hij op een artistieke manier probeert wetenschap te bedrijven en met artistieke methodes kijkt naar hoe het museum aankoopt en beleid maakt.

In aflevering dertien van Kan niet bestaat niet gaat kunstenaarscollectief buren in gesprek met Lieneke Hulshof over hoe het is om als duo te werken en over de kunstpraktijk als het spelen van een spel. Ook vertellen ze over hun positie als vrouw in de kunstwereld.

Kan een speciale plek in de publieke ruimte om samen vanaf te duiken de verschillen in een stad overbruggen? In aflevering twaalfvan onze podcast ‘Kan niet bestaat niet’ gaat architect Arna Mačkić hierover in gesprek met Maurits de Bruijn.

In aflevering XX van De ontmoeting bezoekt Alma Mathijsen samen met schrijver Basje Boer Raak Mij Aan, Om Ons Te Zien van Giovanni Maisto Ferreira in Showroom MAMA. Een tentoonstelling die uitdaagt om je over te geven aan zachtheid en waarin de verschillende ruimtes je dragen.

Alex de Vries zocht Eveline Kieskamp op in haar atelier en sprak met haar over haar beeldende werk: ‘Ik wil me met mijn werk meer naar buiten richten, hoewel het wel erg van binnenuit ontstaat.’

In aflevering XVI van De ontmoeting gaat Thomas van Huut met singer-songwriter Toverberg naar For the Love of Art, de collectiepresentatie ‘outsider art’ van Museum van de Geest in Amsterdam. Ze voelen allebei wat ongemak bij de term ‘outsider art’ (die door het museum wel wordt gebruikt). Want wie bepaalt wie insider is en wie outsider? 

Quinsy Gario is een performancekunstenaar die, in zijn eigen woorden ‘bezig is met het dekoloniaal herinneren en het verstoren van institutionele praktijken die kolonisatie voortzetten, of koloniale praktijken voortzetten.’ Hoe hij dit doet, hoe hij zich staande houdt, hoe hij netwerken en cirkels verbindt en hoe het familie kunstenaarscollectief hierin een onmisbare rol speelt, vertelt hij tijdens een openhartig gesprek met Rita Ouédraogo. ‘Wanneer we het hebben over het dekoloniseren van het museum moeten we de vraag stellen of dat überhaupt mogelijk is. Voor musea die nu ook erfgoed teruggeven is mijn vraag wat stuwt dat, net als met de excuses voor de slavernij. Er is heel lang geijverd voor beide en nu het op gang is gekomen blijken dezelfde koloniale machtsspelletjes de overhand te voeren.’