De hyperrealistische sculpturen van Patricia Piccinini ontlokken walging en verwondering – met Alara Adilow naar Kunsthal Rotterdam

Voor deze editie van De Ontmoeting bezoekt Fabienne Rachmadiev met dichter en schrijver Alara Adilow de solotentoonstelling Metamorphosis van Patricia Piccinini in Kunsthal Rotterdam. Ze stappen een een universum binnen van machines en cyborgs, van imaginaire geslachten zonder sekse, van dier-mensen en mens-dieren, van harigheid, gladheid, geribbeldheid, hardheid en zachtheid. ‘De monsterlijkheid van de sculpturen wordt gecontrasteerd met kenmerken die we als positief ervaren: babyfaces, zachte haartjes, een rustende of blije blik, een verzorgende houding. Die tegenstelling werpt meteen vragen op over genderverhoudingen.’

De zee als metronoom – verwijdering en toenadering als tijdsbeleving

In een serie publicaties en programma’s onderzoeken Mister Motley en ArtEZ Studium Generale samen met studenten, kunstenaars, schrijvers, wetenschappers en denkers de verbanden tussen tijd, arbeid en ecologie. In het openingsessay van de serie gaat Laure van den Hout aan de hand van de natuur als eerste klok in op een tijdsbeleving die gevormd wordt door toenadering en verwijdering. Denk aan de maan en de zon – dichterbij en weer verder weg – aan donker en licht, eb en vloed. Aan de hand van water en de verschillende gedaantes waarin dat zich aandient, laat Van den Hout zien dat je niet kunt afdwingen in welke staat je bent op welk uur, dat productiviteit in de mate waarop wij het gewend zijn waarschijnlijk veel te veel een geforceerde staat is. Dat maakbaarheid en maakbare tijd grenzen kennen.

(Boven)natuurlijk – met Jakob Akemann naar Becoming Butterfly in RUIS

Met host Jakob bezoekt Fabienne Rachmadiev de tentoonstelling Becoming Butterfly, in het Nijmeegse RUIS. De solotentoonstelling van Kyra Nijskens is een kleurrijke, fluorescerende en betoverde biotoop die de grenzen tussen het natuurlijke en het bovennatuurlijke vervaagt. Centraal voor de vlinder, en in ieder geval voor het werk van Nijskens, is het begrip transformatie, van pop tot vlinder, van leven naar dood, van het afschudden van identiteiten om er nieuwe voor terug te vinden, of te maken. ‘Zoals de tatoeages van tienermeisjes die een verandering ondergaan.’

Hyperstructuren beklimmen op blote voeten – met bezoeker X naar Raphaela Vogel in De Pont

Met een bezoeker die toevallig op blote voeten door de tentoonstelling KRAAAN van Raphaela Vogel loopt, besluit Dagmar Bosma de omvangrijke selectie aan werken nader te onderzoeken. Aan de hand van spinnenwebben, verdorde bladeren, miniatuurversies van monumentale bouwwerken, giraffen, een Duitstalige cover van Ain’t got no life, een glijbaan en een anatomisch model van een penis ontdekken ze hoe het werk van Vogel bol staat van de feministische tendensen, post-humanistische fantasieën en kritiek op modernistische grootheidswaanzin.

KUNST IS LANG: Loran van de Wier

Deze week is Loran van de Wier te gast bij Kunst is Lang. Loran is zowel kok als kunstenaar, en orkestreert performances waarin in kleine groepjes gegeten wordt. Hij kookt met lokale producten en geeft aandacht aan zaken waar we normaal gesproken overheen kijken: van de manier waarop eten verbouwd is, tot de microben die via de handen van de boer op een groente belanden, en via het lichaam van degene die de groente eet weer verder verspreid worden.

Voorbij de menselijke blik naar trauma kijken – in gesprek met Lesia Topolnyk die de Prix de Rome won met een project over de MH17-ramp

Lesia Topolnyk won de Prix de Rome Architectuur 2022 met haar werk No Innocent Landscape, een project over de MH17-ramp. Maurits de Bruijn zocht Lesia op en sprak met haar over hoe ze als architect zoekt naar mogelijkheden tot transformatie, om zo een collectief genezingsproces tot stand te kunnen brengen. ‘Ik wil het perspectief verschuiven, door de wereld vanuit andere ogen te bekijken. Voorbij het menselijke. Een andere omgang vinden met trauma, dat is een utopische of artistieke vraag.’

De geur van het internet: kilometers kabels en grote bedragen

‘Het internet is wat Dickens ‘the best of times and the worst of times’ zou noemen. Het is bijna menselijk in al haar gebreken, en toch zien we het als een objectief, technologisch systeem.’ Ayrton van Noort dompelt zich onder in de fysieke manifestatie van het internet. Hij ontdekt hoe het ruikt, bedenkt hoelang het geleden is dat hij naar de wolken heeft gekeken en stelt vast hoe we op dagelijkse basis niet bezig zijn met de kabels op de zeebodem die onze digitale levens überhaupt mogelijk maken.

Verbeelding in een crisis – met Lisette van Beek naar ‘Tenminste houdbaar tot’

In deel XIII van De Ontmoeting gaat Thomas van Huut met Lisette van Beek naar ‘Tenminste Houdbaar Tot’ in Museum Arnhem, een expositie met kunst over klimaatverandering. Van Beek doet aan de Universiteit Utrecht onderzoek naar de verbeelding van de toekomst in klimaatmodellen. Ze werkt regelmatig samen met kunstenaars. Welke rol spelen kunstenaars in inzichtelijk maken van de klimaatcrisis? En kunnen we die rol wel van hen vragen?

De grens tussen activisme en performance art: waarom musea en klimaatprotest geen tegenpolen zijn

Linda Selena Boos verbaast zich over de manier waarop musea reageren op de acties van klimaatactivisten die zich onder andere vastlijmen aan schilderijen van oude meesters. Hoe kan het dat musea, die in hun programmering zo de verbinding met de actualiteit pogen op te zoeken,  enkel uit onbegrip reageren als deze actualiteit zich binnen hun muren manifesteert?

Advertenties

Ook adverteren op mistermotley.nl? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl

Nieuwe artikelen laden...

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

* verplicht