Mister Motley en festival Into The Great Wide Open bundelen de krachten om samen het onderzoek van kunstenaars voor een breder publiek te ontsluiten, zoals dat van Valerie van Leersum, die deze zomer op Vlieland een werk presenteert dat deel uitmaakt van de kunstroute van Into The Great Wide Open.
In de loop van ruim dertig jaar is er bij het Drawing Centre een buitencollectie gevormd die bestaat uit negen kunstenaarstuinen (12.000 vierkante meter) en verschillende omgevingskunstwerken. Hoe zorg te dragen voor deze kunstwerken? Is een tuin een kunstwerk dat niet veranderd mag worden, of is het een levend organisme? Deze vragen liggen ten grondslag aan de groepstentoonstelling THE SKETCH, ITS REALISATION & HER LOVERS die werd gecureerd door Caz Egelie. Linde Keja bespreekt de werken met landschapsarchitect Arnoud Garrelts.
In Kunstenlab Deventer ging Linde Keja met bezoekers in gesprek over de twee tentoonstellingen die er op dit moment te zien zijn. Berichten uit het platte vlak van kunstenaarsduo PolakVanBekkum en My First Tractor II van Zeger Reyers, in beide presentaties worden niet-menselijke perspectieven vertegenwoordigd: een biotoop waarop winterrogge groeit en tekeningen waarin de bewegingen van water een manier vinden om te stromen.
Bij Upstream Gallery is de solotentoonstelling Guardians van Frank Ammerlaan te zien. ‘Lang niet alle betekenis is direct afleesbaar van een werk, maar dat hoeft ook niet’, schrijft Gerrit Willems erover. ‘Je hoeft niet te weten dat lood is ontstaan uit uranium en ons nu beschermt tegen radioactieve straling, en dus beschermt tegen ‘zijn voormalige zelf’.’ Maar bij wie goed kijkt, komt er vanzelf iets binnen van wat in de materie besloten ligt.
‘In onze eeuw is de onzekerheid herontdekt en loopt het tijdperk van specialisatie ten einde. Tussen de vakgebieden worden steeds meer gaten ontdekt, vacuümachtige leegtes waar kunstenaars bij uitstek verstand van hebben’, schrijft Maxim Februari over het werk van Katarina Petrović. In haar installaties onderzoekt Petrović een nulpunt, een begin van iets, een negatie, een tegenover.
Dit voorjaar verblijven kunstenaars Esther Polak en Ivar van Bekkum voor een werkperiode bij het Drawing Centre in Diepenheim. Tijdens een bezoek aan hun tijdelijke atelier gaat Noa Zuidervaart, artistiek leider van het Drawing Centre, in gesprek met het duo. Hij ontdekt nieuwe verbanden tussen hun inspiratiebronnen, de evolutie van hun samenwerking en de graaspatronen van koeien.
‘Eigenlijk heb ik geen vat op het leven, dat heb je niet in de hand, maar wel op mijn beelden.’ Alex de Vries bezocht het atelier van Elleke van Gorsel. Al haar werk, van zelfstandige beelden tot samengestelde installaties, heeft een uiterst persoonlijke achtergrond en motivatie. Ze kijkt nog altijd zoals ze als kind keek: heel dicht op de natuur, zodat haar waarnemingen zich verzelfstandigen als beeld.
De Belgische kust wordt eens in de drie jaar bevolkt door sculpturen ter gelegenheid van de kunstmanifestatie Beaufort. Sommige van die beelden blijven permanent. Zo ook Sara Bjarland’s Monobloc Moments in Blankenberge.
Deze week is Charlotte Dumas te gast bij Kunst is Lang. Chalotte werd al vroeg in haar carrière bekend met haar intieme portretten van dieren, vaak honden of paarden, die zo zijn gefotografeerd dat hun unieke karaktertrekken zich laten zien. Sinds 2012 is ze de dieren ook gaan filmen, bijvoorbeeld in een drieluik over wilde paardjes op het kleine Japanse eiland Yonaguni. Het zijn symbolische, tekstloze films waarin behalve de paarden ook kinderen te zien zijn, die zich op een vergelijkbare manier vanzelfsprekend gedragen.
De komende tijd houdt kunstenaar Valerie van Leersum zich bezig met deze vragen: een onderzoek dat zal uitmonden in een (ver)beeldend werk dat met het publiek zal worden gedeeld tijdens het jaarlijkse festival Into the Great Wide Open, een meerdaags, popcultureel festival met muziek, beeldende kunst, literatuur en film dat aan het einde van de zomer op Vlieland plaatsvindt. Eén van de pijlers van het festival is het multidisciplinaire kunstprogramma. Rondom het jaarthema Shifting Perspectives presenteren zo’n tien kunstenaars zowel overdag als ‘s avonds hun werk in de overweldigende natuur.
In aanloop naar het festival zal Valerie van Leersum diverse keren als artist in residence op het eiland verblijven en zowel de kleur van de Noordzee als de Waddenzee onderzoeken, en met diverse eilandbewoners in gesprek gaan over hun kennis en visie betreft de plek waar deze zeeën in elkaar over gaan. Mister Motley en Into The Great Wide Open bundelen de krachten om samen het onderzoek van kunstenaars voor een breder publiek te ontsluiten. Via onze beide kanalen delen we de komende maanden Valerie’s zoektocht naar de vermeende grens die in het water loopt en wat deze ons kan leren.
In aanloop naar het programma Het landschap dat in ons huist, dat we samen organiseren met IDFA en dat plaatsvindt op 26 april aanstaande, vroeg Mister Motley dichter en schrijver Hannah Chris Lomans een kort verhaal te schrijven over de verstrengeling van landschap en lichaam.
Laure Prouvost geeft haar universum vol vogels, keien en plasjes water gestalte in De Pont. IN THE MIST OF IT ALL, ABOVE FRONT TEARS laat de bezoeker ronddolen in zalen die zijn aangetast door de klimaatramp en daaruit voortvloeiende migratiebewegingen. Maar Laure van den Hout zoomt in op een heel klein, nauwelijks te ontwaren deel van deze allesomvattende tentoonstelling.
Mister Motley en IDFA slaan de handen ineen voor de multizintuigelijke avond Het lichaam dat in ons huist op 26 april aanstaande.
Deze week is Matea Bakula te gast bij Kunst is Lang. Matea manipuleert de materialen voor haar sculpturen zodat ze een verrassende gedaante aannemen. Voor de hal van Het Utrechts Archief maakte ze een metershoge zuil die op het oog van marmer is, maar in feite bestaat uit papier maché van afgedankt papier. Voor Lustwarande in Tilburg bouwde ze een kolom met panelen waarop gebrande suiker en piepschuim samen een fascinerend oppervlak vormen, als een stroom lava die zich onder invloed van warmte en zon in beweging zet.
In de praktijk van Agnes Waruguru zijn planten zowel uitgangspunt als middelpunt. Het landschap is belangrijk voor haar, niet als een weergave ervan maar om een emotie een thuis te geven. Haar zoektocht om de geest van overledenen een plek te geven ontroert Hanne Hagenaars. ‘Bijna iedereen die een geliefde heeft verloren kent dat dubbele gevoel van de onbegrijpelijke afstand (nooit meer een omhelzing, nooit meer een gesprek) die samenvalt met een onverdraaglijke nabijheid, want degene die de aarde heeft verlaten is meer dan ooit aanwezig.’
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl