Interspecies Supermarket – leren navigeren tussen land- en zeedenken
Hoe ziet ons leven eruit als het volledig is aangepast aan onze omgeving, waar het water onderdeel uitmaakt van onze dagelijkse realiteit en de getijden ruim baan krijgen? Hoe zou ons eten smaken als we het voedselsysteem aanpassen aan de dynamiek van het landschap? Kunstenaarscollectief de Onkruidenier doet onderzoek naar hoe we kunnen leren leven met een landschap dat steeds zouter wordt.
Een zwarte drug – over hoe aardolie dwars door ons heen gaat
Minke Schönthaler krijgt het plaatsvervangend benauwd als ze in het videowerk Hydrocarbon Man ziet hoe iemand zich ‘wast’ met de dikke, vieze rook van uitlaatgassen. Hoewel er pas veel later een woord werd bedacht voor wat ze toen ervoer, brengt het zien van Hydrocarbon Man haar terug naar het moment dat haar moeder haar vertelde dat plastic giftig is.
KUNST IS LANG: Madelon Hooykaas
Deze week is Madelon Hooykaas te gast bij Kunst is Lang. Madelon behoort, als onderdeel van een kunstenaarsduo met de in 2004 overleden Elsa Stansfield, tot de video-pioniers van de vorige eeuw. Maar ook voor en na hun samenwerking maakte Madelon vele foto- en videowerken, waaruit een grote interesse in spiritualiteit en de natuur blijkt. Zo werd ze als eerste westerse vrouwelijke fotograaf binnengelaten in een Japans zenklooster en filmt ze overal ter wereld patronen en bewegingen in de natuur die haar opvallen.
Wat wil de kip? En hoe kunnen we met haar samenleven? – een reflectie op de relatie tussen mens en kip in 10 hoofdstukken
In tien hoofdstukjes en elf illustraties reflecteert Sterre Boerkamp op onze relatie tot dieren. Specifieker: haar eigen relatie tot kippen. In de lente besluit ze haar kip Luis haar eieren te laten uitbroeden. Als blijkt dat twee van de drie kuikens haantjes zijn en de onderlinge sfeer er onder te lijden heeft, wendt Sterre zich tot de filosofie en de kunst. Is de natuur een podium geworden, waarop dieren een rol spelen voor ons vermaak?
Gezichten van het platteland – met huisarts Arie van Drongelen naar Museum aan de A
Voor een nieuwe reeks trekt Mister Motley elke maand een andere Nederlandse provincie in: wat zijn de geuren en kleuren van de streek, wat speelt er nu bij de kunstinstellingen? Carmen van Bruggen trapt door op pad te gaan in haar eigen provincie Groningen. Samen met huisarts Arie van Drongelen kijkt ze naar portretten van bijna een eeuw van elkaar verwijderde generaties op het Groningse platteland.
Mensen zijn honden. En het wordt tijd dat we ons daarmee verzoenen.
Maurits de Bruijn bezocht met zijn hond Boter één van de door Eva Meijer geïnitieerde Dog Dinners in Mediamatic, waar hond en mens exact dezelfde gangen aten, aan dezelfde tafel, op dezelfde hoogte. ‘Grenzen werden, net als de glazen, verkend en even later omvergeworpen.’
Tussen mens, object en dier – met Marieke Polderdijk naar Motion of Love van Leiko Ikemura
In Motion of Love dompelt de bezoeker zich onder in de wereld van Leiko Ikemura, die draait om lichamelijkheid, landschappelijkheid en de levenscyclus. Maureen Ghazal bezocht de tentoonstelling in Museum de Fundatie met Marieke Polderdijk. ‘Het is meedogenloos. Natuur bestaat uit dood en verderf en daar zit juist iets moois in.’ Uit dat wat sterft komt nieuw leven voort.
DE ZOMER IS LANG: De keuze van Bart Lunenburg
In de vijfde aflevering van De Zomer is Lang tipt Bart Lunenburg – te gast in aflevering 231 van het meest recente seizoen – een aflevering uit het rijke archief van Kunst is Lang.
KUNST IS COLLECTIEF: Zomeren is een werkwoord – op zoek naar de tussenruimte
‘Zomeren is een werkwoord. Zomeren heeft contouren. De herfst komt erna, de lente ervoor, en zelfs de winter kan van zomeren worden voorzien.’ Maar hoe pak je dat aan? Op uitnodiging van Kunst is Collectief schrijft Collectief Z o m e r e n een brief aan de lezers van Mister Motley. Met deze collectief geschreven tekst spoort het collectief de lezer aan zelf te gaan zomeren!
Spirituele praktijken: met kunstenaar Mattia Papp op zoek naar schoonheid en verval in het Haagse Bos
Linda Selena Boos brengt een middag door met kunstenaar Mattia Papp in het Haagse Bos: de plek waar hij inspiratie vindt en spirituele verbintenis ervaart. Papp vertelt over zijn fascinatie voor mos, collectieve herinneringen die opgeslagen zijn in eeuwenoude stadsmuren en de verschillende vormen van leven in de natuur.
Tegen de verwoesting van het land door kapitalistische grootmachten – met Ciska Mei naar Framer Framed
De tentoonstelling Tanah Merdeka brengt bij Framer Framed werken van het Indonesische kunstenaarscollectief Taring Padi en diverse bevriende kunstenaars samen rondom het thema ‘land’ en de sociaal-politieke implicaties ervan. Leana Boven bezocht de tentoonstelling met Ciska Mei: “Ik voel veel woede, over machtsstructuren en alle vormen van discriminatie, en dat is zeker een drijvende kracht in mijn werk.”
‘We hebben voorouderlijke kennis en leefsystemen nodig om een dekoloniale toekomst vorm te geven’ -met Max de Ploeg naar Apocalypse van Felix de Rooy in het Stedelijk Museum Amsterdam
Het Stedelijk Museum Amsterdam presenteert vijf decennia kunstenaarschap van multitalent Felix de Rooy met film, theater en beeldende kunst in talloze verschijningsvormen van schilderijen tot assemblages en van collages tot wandkleden. De Rooy onderzocht thema’s die op dit moment nog steeds actueel zijn, waaronder de doorwerking van het koloniale verleden, alledaags racisme en de betekenis van Afro-Caribische en queer identiteiten binnen de kunst. Leana Boven bezocht Apocalypse met programmamaker Max de Ploeg. ‘Deze instituten zijn inherent koloniaal.’
In problematische tijden moet je de tijd problematiseren – in gesprek met Loom
In de serie TIJD onderzoeken ArtEZ Studium Generale en Mister Motley hoe we tijd kunnen maken voor het niet-weten als productieve kracht. ‘Het is dus tijd om de tijd zelf te gaan verontrusten, verwarren en verdraaien. Dat is een ondermijning van het modernistische idee van tijd dat sterk samenhangt met productiviteit’, aldus René Boer, een van de vijf leden van het collectief Loom.
Een griffioen op tafel – Lotte van Lieshout in La Lue
In het schilderen praat Lotte van Lieshout met dieren en dingen. En ze zeggen in hun geschilderde gedaante iets terug en zo spreken ze tot ons. Alex de Vries doet verslag van de residentie die Lotte deed op La Lue in de Franse Allier. ‘Haar schilderijen zijn belangwekkend, niet omdat die zich concreet uitspreken over enige vorm van wereldproblematiek, maar omdat ze laten zien dat er meer is tussen hemel en aarde dat je niet begrijpt dan wel. Nou ja, dat is misschien wel de essentiële wereldproblematiek.’