Nogal geile voetballers
Deze zomer rapporteren onze schrijvers over de werken die ze op vakantie tegenkomen. In Berlijn bleef Maurits de Bruijn hangen bij Marianna Simnett’s installatie WINNER. Wat zich op drie grote schermen ontvouwt is een dansperformance die de kleding, schwalbes, locatie en spelers van voetbal leent. Of andersom: een voetbalwedstrijd die dansers leent, een choreografie steelt en zich bedient van de dramaturgie van een videowerk. ‘WINNER zet voetballers neer als agressieve, stompzinnige, razende bruten. Daarmee levert de installatie een queer blik op de meest populaire sport ter wereld, geheel aansluitend op onze tijdsgeest waarin mannelijkheid wordt herijkt, en gedurende dat proces veelal op heel bevredigende wijze wordt beschimpt.’
De zomer is lang: Anna de Vriend
Kunst is Lang is op vakantie tot en met 4 september. In de tussentijd hoor je De Zomer is Lang: afleveringen uit het archief die wij als redactie bijzonder vinden.
Redacteur Maurits de Bruijn zet graag deze aflevering met Anna de Vriend nog eens in de schijnwerpers, waarin ze praat over hoe we als mens dieren tot een product hebben gemaakt, en hoe ze zichzelf probeert los te weken van alle mechanismen die daarbij horen. In het gesprek wordt mooi uitgelegd wat de autobiografische lijn is achter haar werk, en hoe ze vroeger sentimenteel werd genoemd als ze sprak over dierenleed. Veel mensen hebben zich van dat leed losgekoppeld, maar zij verbindt zich met die realiteit.
Over vloeibaarheid en circulair tijdsbesef – met Nico Parlevliet naar On Water, Flow and Warped Time in de Vleeshal
Ewa Ciepielewska en Agnieszka Brzeżańska drijven binnen het project Flow samen met kunstenaars, wetenschappers en ecologen in een steeds wisselende samenstelling op een zelfgemaakt vlot de rivier de Wisła af. Het kunstenaarsduo HUNITI GOLDOX heeft als artist in residence een tijdje meegevaren. Een selectie van het werk van dit duo en van de beide initiatiefnemers werden in de Vleeshal samengebracht. Kunstenaar, podcastmaker en bootjesman Nico Parlevliet vergezelt teja van hoften.
Stand to love
Voor deze editie van Beelden in Leiden heeft kunstenaar Luis Maly inspiratie gehaald uit het leven en werk van drie vrouwen die zich hebben ingezet voor het redden van de planeet. In de levens van de Hondurese milieuactivist Berta Cáceres, de Duitse politicus en ecofeminist Petra Kelly en Franse filosoof Françoise d’Eaubonne komen voor Maly het ecofeminisme, de dood en het nu samen. Maly onderzocht wie de eigenaars zijn van windparkbedrijven in Nederland, 90 procent van de eigenaren bleek wit en man te zijn. Maly ondervond dat de groene, kapitalistische beweging in Nederland die zichzelf presenteert als redder van de wereld, ingebed is in het patriarchaat.
Algoritmes maken eenheidsworst van onze cultuur
De social media platforms die we dagelijks gebruiken hebben gezorgd voor culturele vervlakking. Creativiteit en alles wat met cultuur samenhangt, wordt ingezet om geld te verdienen. De algoritmes waarop onze feeds zijn afgesteld beïnvloeden onze esthetische voorkeuren, maar het gaat niet alleen om een middelmatig aanbod, we ontwikkelen zélf een smaak die is gericht op die middelmaat. Deze verontrustende realiteit vormt de leidraad in dit vlammende essay van Jorne Vriens.
Leven in de kunstmatigheid van het museum – het zadel, twee matjes, het huis
Wat is het verschil tussen dezelfde performance steeds opnieuw zien, versus een werk aan de muur? Helena Julian keerde meermaals terug naar de overzichtstentoonstelling van Marina Abramović. Naarmate ze het museum vaker bezoekt, zoomt ze in op de energetische dialoog tussen het publiek en de groep performers die de werken heruitvoeren. ‘Toegegeven, van alle performances die worden aangekondigd tijdens de tentoonstelling, wekt deze het meest weerzin bij me op.’
Een kapel van wilgentakken
Voor Beelden in Leiden liet Kitty Maria zich inspireren door de praktijk van Moniek Toebosch met in het bijzonder de Engelenzender: Wie tussen 1994 en 2000 afstemde op de radiofrequentie die op borden werd aangegeven, kreeg over de gehele lengte van de Houtribdijk engelengezang te horen. Met dit audiokunstwerk wilde Toebosch een persoonlijke schuilplaats bieden, waarbij de auto transformeerde tot een eigentijdse wegkapel. Kitty Maria maakte voor Beelden in Leiden een kapel die is opgebouwd uit dezelfde materialen als waarvan de Houtribdijk is gemaakt.
De geur die bij oma hoort – over My Oma in Kunstinstituut Melly
Oma. Drie letters die een wereld vol associaties en geschiedenis oproepen. In de groepstentoonstelling My Oma in Kunstinstituut Melly vormt die wereld het vertrekpunt. Sifra Coulet bezocht My Oma: ‘Als iets inherent is aan het archetype van de oma, dan is het wel activiteit: doen, zorgen, overdragen, voorleven.’
‘Ik wilde de maan uit het water vissen’ – in gesprek met Peng Zhang, genomineerde voor De Scheffer 2024
Roxane Soudagar interviewde Peng Zhang, één van de genomineerde van de kunstprijs De Scheffer. Naar aanleiding daarvan is zijn werk nu te zien in het Dordrechts Museum. Een gesprek over werken met wat voor handen is: houtskool, de grond onder onze voeten, de verschillen tussen zijn geboortedorp in China en de plekken in Nederland waar hij verblijft. ‘Ik zie mijn werk als de lijm die al die leefstijlen bijeenhoudt.’
Grontapu na asitere – een ode aan Sophie Redmond
Voor Beelden in Leiden bracht Jaasir Linger een ode aan Sophie Redmond (1907-1955). Redmond was de eerste zwarte vrouwelijke arts in Suriname en maakte zich sterk voor de Surinaamse bevolking. Redmond droeg altijd een koto en gaf de bevolking voorlichting in Sranantongo, ze zette zich in om de onderklasse te emanciperen en ze liet de kracht en schoonheid van de Afro-Surinaamse cultuur zien. Voor Mister Motley stelde Jaasir Linger een online tentoonstelling samen die een inkijkje geeft in het onderzoek achter zijn werk.
Wanneer de geschiedenis een gezicht krijgt – over het Nationale Holocaustmuseum
Onlangs bezocht Lara Nuberg het Nationaal Holocaustmuseum. Het is er druk. Ze stoort zich aan de andere bezoekers en aan de toon van de audiotour. ‘De tekst is te expliciet, vertelt me te duidelijk wat ik zou moeten voelen. Bovendien: Ik weet het antwoord toch?’ Maar de bron van de onvrede die zich aan haar opdringt, zit dieper.
Ieder moment is nieuw – over het beeldend werk van Sarah Neutkens
In het Noordbrabants Museum is onder de noemer ‘Brabantse Nieuwe’ het beeldend werk van Sarah Neutkens te zien. Neutkens is gefascineerd door het moment: ze legt ogenblikken vast voordat deze verdwijnen. Puck Kroon bezoekt haar tentoonstelling Niets is ooit altijd en wordt eraan herinnerd hoe niets ooit hetzelfde is.
The herbs that be bitter and well smelling – het standbeeld Ada van Holland dat er nooit zou komen
In 1987 opperde de Leidse gemeenteraad om een standbeeld van Ada van Holland (1188-1223) te plaatsen. Het beeld is er nooit gekomen. Op de aangewezen plek van toen heeft Caz Egelie voor Beelden in Leiden alsnog een beeld gemaakt over het leven van Ada. Het nieuwe kunstwerk bestaat uit mallen om zo opnieuw te spelen met de aan- en afwezigheid van de sculptuur en de mystiek die er bestaat rondom haar leven. Voor Mister Motley stelde Egelie een online tentoonstelling samen die een inkijkje geeft in het onderzoek achter hun werk.
Alle materie gedijt in wederkerigheid – met bezoekers in gesprek over de tentoonstellingen in Kunstenlab
In Kunstenlab Deventer ging Linde Keja met bezoekers in gesprek over de twee tentoonstellingen die er op dit moment te zien zijn. Berichten uit het platte vlak van kunstenaarsduo PolakVanBekkum en My First Tractor II van Zeger Reyers, in beide presentaties worden niet-menselijke perspectieven vertegenwoordigd: een biotoop waarop winterrogge groeit en tekeningen waarin de bewegingen van water een manier vinden om te stromen.