‘Er vrede mee hebben dat alles altijd raar blijft’ – Met Sunflower Soup naar Puck Verkade’s Plague bij POST

Wat als vliegen zouden fantaseren over onze uitroeiing? Die omkering is het uitgangspunt van Plague, het videowerk van Puck Verkade dat nu te zien is bij POST. Tom Jansen Klomp bezocht de tentoonstelling met Es Venema en Derk Thijs van kunstcollectief Sunflower Soup. Net als Verkade bedienen zij zich van humor en lichtvoetigheid om het dreigende onheil van klimaatverandering aan te kaarten. 

Eindejaarslezen – 3 uit 2023

Het einde van 2023 staat op de stoep. Mister Motley blikt de komende weken terug met artikelen die dit jaar zijn gepubliceerd. Verhalen die belangrijke perspectieven bieden op de verstrengeling van kunst en dagelijks leven. Vandaag lichten we de eerste drie uit.

Is een tentoonstelling te lezen als een roman? – met Tiiu Meiner naar Mulch Sleep van Baha Görkem Yalım

In hun solotentoonstelling Mulch Sleep bij de experimentele kunstruimte 1646 vraagt Baha Görkem Yalım het publiek om de verhalen te lezen die verankerd liggen in hun installaties. Het werk schrijft niks voor, de kunstenaar gebruikt autofictie om persoonlijke geschiedenissen en herinneringen te versmelten met het imaginaire, een evenwichtsoefening tussen vervreemding en herkenning. Marijn Bril bezoekt Mulch Sleep met curator en dichter Tiiu Meiner. ‘Je kunt een object lezen.’

Zombies all over the place – over Buurthuis 2 van Josefin Arnell

Je tanden erin zetten. Doorbijten. Daar moest Laure van den Hout aan denken na het zien van de horror- en fantasyfilm Buurthuis 2 van Josefin Arnell. Op geestige, ingenieuze wijze verbeeldt de film van deze Prix de Rome-genomineerde kunstenaar hoe vastgoedontwikkelaars bestaande plekken ontzielen om er iets neer te zetten waar meer geld mee te verdienen is, maar dat in het belang van weinigen is.

KUNST IS LANG: Koen Taselaar

Deze week is Koen Taselaar te gast in Kunst is Lang. Het werk van Koen bestaat naar eigen zeggen uit het stapelen van motieven. Soms letterlijk, in het geval van een silhouet-sculptuur van een slak bovenop een olifant, als onderdeel van een groep totempaal-achtige beelden. Maar ook figuurlijk, binnen zijn vaak psychedelische wandtapijten, vormen verschillende motieven het totaalbeeld. Neem het acht-en-een-halve-meter lange werk over de geschiedenis van Bauhaus: letterlijke verwijzingen naar het gedachtengoed worden vermengd met avatar-achtige poppetjes, met de cactussen die oprichter Walter Gropius verzamelde, met dansende letters en sterren, en met langs de rand een kader van abstracte vormen en kleuren. De stapeling gaat door tot er een werk is ontstaan dat verrast, nét iets te vol is en ook een tikkeltje lelijkheid heeft.

Verlangen naar intimiteit – op atelierbezoek bij Jans Muskee

Jans Muskee toont de morele gevoeligheden van onze tijd en beeldt het menselijk lichaam zo af dat iedere provocatie wordt geneutraliseerd. Zo zien we eruit, gekleed of ongekleed. ‘Stel je eens voor dat onze huid transparant was,’ zegt Muskee. ‘Dan zouden onze organen zichtbaar zijn en zouden die in de kunst bepalend zijn voor de weergave van de mens. Nu is dat onze naaktheid. Onze huid verbergt ons al.’ Alex de Vries ging bij hem op atelierbezoek. 

Ironische vrijheid – met filosoof Ronald Hünneman naar het werk van Olga Wiese

Samen met filosoof Ronald Hünneman kijkt Carmen van Bruggen naar het werk van Olga Wiese in Museum De Buitenplaats. In de stad Groningen is Wiese een fenomeen – al ruim zestig jaar maakt ze olieverfschilderijen en wandschilderingen in groot formaat van fantasierijke taferelen – maar buiten Noord-Nederland is Wiese nauwelijks bekend. Ook Hünneman kent haar werk niet. Daar moet verandering in komen.

KUNST IS COLLECTIEF 2/2: Het vormen van een sociaal klimaat

In de reeks Kunst is Collectief ging de redactie in gesprek met Questions Collective, De School, De Onkruidenier, BOG., Lowrey Foley McClane, Club Gewalt, Pink Pony Express, We Make Carpets, BOYBAND, de literaire boyband, Jeanne van Heeswijk en Collectief Z o m e r e n. Hoe geven zij het ‘samen’ vorm? Wat zijn de overwegingen, twijfels, frustraties en overtuigingen die komen kijken bij verschillende vormen van collectiviteit? Naar aanleiding van deze inspirerende gesprekken reflecteert de redactie van Kunst is Collectief op (wat er ten grondslag ligt aan) de behoefte een collectief (te) vormen of een collectieve beweging op gang te brengen en wat er in de praktijk bij komt kijken.

KUNST IS COLLECTIEF 1/2: Een oefening in balanceren tussen het collectief en de individuele stem

Voor de podcast Kunst is Collectief ging de redactie in gesprek met Questions Collective, De School, De Onkruidenier, BOG., Lowrey Foley McClane, Club Gewalt, Pink Pony Express, We Make Carpets, BOYBAND, de literaire boyband, Jeanne van Heeswijk en Collectief Z o m e r e n. Hoe geven zij het ‘samen’ vorm? Wat zijn de overwegingen, twijfels, frustraties en overtuigingen die komen kijken bij verschillende vormen van collectiviteit? Naar aanleiding van deze inspirerende gesprekken reflecteert de redactie van Kunst is Collectief op (wat er ten grondslag ligt aan) de behoefte een collectief (te) vormen of een collectieve beweging op gang te brengen en wat er in de praktijk bij komt kijken.

KUNST IS COLLECTIEF: BOYBAND, de literaire boyband

‘Laten we de literatuur eens een boyband cadeau doen,’ en zo geschiedde. In de negende aflevering van Kunst is Collectief is BOYBAND, de literaire boyband te gast. In gesprek met Luuk Heezen vertellen Wout Waanders, Jelko Arts en Martin Rombouts over hoe ze een boyband en literatuur combineren. ‘We stelen van allebei de kanten om een soort raar Frankenstein-monster te maken.’

KUNST IS COLLECTIEF: We Make Carpets

In aflevering acht van Kunst is Collectief zijn Marcia Nolte, Stijn van der Vleuten en Bob Waardenburg van collectief We Make Carpets te gast. Ze maken tapijten door patronen te leggen met alledaagse voorwerpen zoals schuursponzen, pleisters, potloden en paperclips. ‘Je bent pas samen aan het maken als je samen gáát maken. Als je vooraf gaat bedenken wat het eindresultaat wordt, is er geen ruimte meer voor samen ontdekken wat het zou kunnen worden.’

Als een alien op Aarde kwam en een schilderij zag, dan zou die denken: Wat doen deze mensen? – Simon Wald-Lasowski in gesprek met Ryan Gander

Tijdens de opbouw van zijn tentoonstelling I’m at 4% gaat Ryan Gander in gesprek met collega-kunstenaar Simon Wald-Lasowski. In hun beider oeuvres speelt het gegeven van tijd(sbeleving) een grote rol. Gander is van mening dat het kapitalisme, het onderwijs, en zelfs de kunstwereld te zeer gericht zijn op tastbare zaken, op antwoorden. Hij vindt dat we te zeer begaan zijn met de dingen die we zien en te weinig met de dingen die we voelen en ervaren. ‘Als ik een superkracht had, zou ik mensen leren meer Kairos te zijn, niet Chronos.’

KUNST IS COLLECTIEF: Club Gewalt

In aflevering zes van Kunst is Collectief is Club Gewalt te gast. Het Rotterdamse collectief maakt, componeert, produceert en vertolkt eigen werk. In gesprek met Luuk Heezen vertelt Club Gewalt over hoe de zoektocht naar meerstemmigheid naast pijnlijk ook productief kan zijn.

Een griffioen op tafel – Lotte van Lieshout in La Lue

In het schilderen praat Lotte van Lieshout met dieren en dingen. En ze zeggen in hun geschilderde gedaante iets terug en zo spreken ze tot ons. Alex de Vries doet verslag van de residentie die Lotte deed op La Lue in de Franse Allier. ‘Haar schilderijen zijn belangwekkend, niet omdat die zich concreet uitspreken over enige vorm van wereldproblematiek, maar omdat ze laten zien dat er meer is tussen hemel en aarde dat je niet begrijpt dan wel. Nou ja, dat is misschien wel de essentiële wereldproblematiek.’

Advertenties

Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl

Nieuwe artikelen laden...

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

* verplicht