Tempel van verzet – Jennifer Tee
De tentoonstelling Let It Come Down van Jennifer Tee in Galerie Fons Welters binnenlopen is als het betreden van een tempel. De galerie lijkt veranderd in een heilige plek waarin alles zorgvuldig op elkaar is afgestemd. Elk kunstwerk als een zin uit een groter relaas.
Een centraal thema in het werk van Jennifer Tee is ‘the soul in limbo’. We dolen allemaal rond tussen dat wat is, en dat wat mogelijk is. Tee probeert de toeschouwer met haar werk houvast te bieden zodat jij en ik vorm kunnen geven aan dat wat er mogelijk is. Met Let It Come Down daagt Jennifer Tee de status quo uit door het individu te helpen nadenken over verschillende vormen van verzet. Met een diversiteit aan materialen en technieken creëert ze een installatie die aanzet om onze werkelijkheid te veranderen en in actie te komen.
Het eerste wat opvalt is de okergele kleur van de galerie. De wanden zijn speciaal voor deze tentoonstelling geschilderd waardoor de ruimte en de kunstwerken in de zon lijken te staan. Aan de wanden hangen collages gemaakt met tulpenblaadjes afgewisseld met ronde keramieken sculpturen. De tulpenblaadjes in de collages zijn strak geordend en de geometrische patronen doen denken aan de esthetiek van Perzische tapijten. De collages lijken echter niet op de twee grote kleden die daadwerkelijk in de galerie op de vloer liggen. Deze tapijten hebben een grove structuur met kristalpatroon en daarop en daarnaast zijn kleine keramieken sculpturen geplaatst alsof ze anders weg zouden waaien. Het totaalbeeld van een serene en heilige omgeving wordt compleet gemaakt door een grote T-vormige installatie in de hoek die direct associaties oproept met een altaar.
Naast de indirecte verwijzingen in de beeldtaal die Tee gebruikt wordt er in de titels van de werken ook direct naar spiritualiteit en het occulte verwezen. Zo draagt een van de collages de titel “Tampan Kalianda, Tree of Life” (2018) wat verwijst naar een type Indonesisch ceremonieel kleed. De visuele stijl van haar collages lijkt sterk geïnspireerd door dit soort kleden. Daarnaast heet een van de keramieken bollen “Tao Magic Matt Black” (2017) refererend aan het Taoïsme en is het ‘altaar’ getiteld “Ether plane ~material plane” (2014).
De titel van de tentoonstelling Let It Come Down is afkomstig uit Macbeth van Shakespeare en verwijst naar het individuele verzet tegen politieke machtsverhoudingen. De kleden op de vloer beschouwt Jennifer Tee als ‘resist pieces’. Het zijn kleden, maar tegelijkertijd ook sculpturen met een kristalpatroon. Gedurende de expositie wordt op onaangekondigde momenten de bezoeker uitgenodigd om op de vloerkleden te gaan liggen terwijl er door een galeriemedewerker wordt voorgelezen uit een van de boeken die Tee de Resist Stack of Books noemt. De boeken waaruit wordt voorgelezen richten zich allen op verschillende vormen van verzet, zoals James Baldwins boek Go Tell it on the Mountain (1953) dat een belangrijk werk vormt in het verzet tegen racisme en ongelijkheid in het algemeen of het boek The Scarlett Letter (1850) van Nathaniel Hawthorne waarin onder andere het verzet tegen het patriarchaat een thema is. De bezoeker kan luisteren naar de verschillende manieren van verzet liggend op de vloerkleden alsof het de bidkleden van de tempel zijn.
Door de spirituele sfeer van de tentoonstelling zou je deze snel kunnen vergelijken met het kunsthistorische cliché van het museum als een ‘tempel voor de kunsten’. Het idee dat een museum fungeert als een bijzondere ruimte waar andere regels gelden dan in de rest van de maatschappij, een plek waar de toeschouwer in respectvolle stilte de heilige objecten (de kunstwerken) kan aanschouwen. Maar wat Jennifer Tee doet is anders. Een museum als tempel is passief terwijl Let It Come Down allesbehalve dat is. Het gaat juist nadrukkelijk de relatie met de buitenwereld aan. Dat wordt nog eens versterkt door het vijftal performances die gepland staan tijdens de expositie. Deze performances worden uitgevoerd door de dansers Miri Lee en Christian Guerematch en heeft Jennifer Tee ontwikkeld om de ruimte te ‘activeren’. Dat wil zeggen, deze performances moeten de ‘objectieve’ sfeer van de galerie doorbreken en zo ruimte maken voor meer persoonlijke associaties bij het werk. Jennifer Tee maakt van de tentoonstelling een ritueel waarbij haar eigen werken de voorwerpen zijn, de galerie het podium is en de bezoeker, de deelnemer wordt. Of nog beter: hij of zij wordt er onderdeel van.
In Galerie Fons Welters is tot 10 maart de tentoonstelling Let It Come Down te zien van Jennifer Tee (1973).
Klik hier voor de website van Jennifer Tee
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl