Sytske van Koeveringe: Alles
De verschillende formaten snijplanken, dat hout, dat staat in iedere keuken tegen een tegeltjes muur.
Een eettafel is ook een beeld.
Een stoel ernaast, een glas met water op die tafel…ook een beeld.
Papier.
De schillen van fruit.
Dat je het kan voelen. Doordat je de schil van een kiwi voelt je moet denken aan iemand die een enveloprand likt. Dat jij die kiwi schilt, even stil staat omdat je iets voor je ziet, is ook een beeld.
Omslagen van boeken.
Visitekaartjes, de vingers om die visitekaartjes voor ze worden overhandigt.
Verpakkingen.
Een elastiekje op straat.
Muziek (dat stokje uit Flo Me La van Nina Simone, bijna een trance, schokkende schouderbladen in een container).
Die luttele seconde dat je glas uit je handen glipt en op de grond breekt.
De blaadjes die van planten af vallen.
Gedroogde kruiden.
Nagellak…vrij geniaal.
Koelkasten (die over het algemeen wit zijn, waarom? Net als keukenkastjes).
Vrouwenlichamen, dat stukje huid onder borsten waar dat bh-bandje zat.
Sowieso afdrukken van kleding op lichamen.
Dat aanraken.
Aanraken.
Dat iemand je aanraakt en je denkt aan foto 7, dat sommige aanrakingen voor het laatst zullen zijn.
Dat lucht soms roze kan zijn.
Schuursponsjes die slijten.
Een handdoek aan een haakje.
Een deurkruk met je hand erop, dat die deurkruk is gemaakt voor je hand, dat je uit onhandigheid je stoot aan die deurkruk dat ervoor zorgt dat je wil doen alsof alles soepel verloopt, maar je eigenlijk die verdomde deur niet open krijgt, dit veroorzaakt schaamte want eigenlijk wilde je zo nonchalant mogelijk de ruimte verlaten.
Beetje indruk maken, je weet wel.
Door die schaamte die nu in je lichaam zit moet jij denken aan de tekening van Emma Ruth Levie: dat mens dat zowel benen als armen zou kunnen zijn. Er is dagelijks een moment van schaamte. (misschien wel meerdere)
Alles.
Echt alles én overal is continu beeld.
Soms is dat mooi, goed en simpelweg het beste wat er is.
Maar het kan ook frustrerend werken.
Die constante vloed van beelden door je hoofd.
Maar zit niet in alles een tegenstrijdigheid?
Ik denk dat dat mijn werk is: tegenstrijdigheid / een strijd.
?
Eerder over schaamte, of over sociale onhandigheid.
Nee.
Nog lang niet klaar.