Stan Gonera & Marit Biemans: Het meisje dat zich nooit verveelde

Een jaar of vijftien geleden ontmoette ik een meisje. Ze zat met haar lichaam in een ietwat knullige houding te staren naar vier stenen die voor haar lagen. In de gehele vallei was geen ander gelaat te bekennen dan dat van het meisje. Ik aarzelde, de minuten tellende in de druipende hitte van de zon. Mijn dagen hier waren een herhaling van aardetonen, schaduwspelen, gedachtestromen en mijn eigen eenzaamheid. Haar blik, vastgeketend aan de stenen voor haar, hadden nog geen glimp ontvangen van mijn aanwezigheid. Met iedere stap naar haar gestalte steeg de angst om haar uit de band tussen haar en haar stenen te trekken. Eenmaal haar rug bereikt keek ik met haar ogen mee naar de stenen. Er was niets bijzonders te zien. Dezelfde aardetonen aanschouwden mij zoals ze dat al dagenlang deden. Een diepe teleurstelling overviel mijn adem. Het meisje keek om. Zonder enige twijfel lachte ze naar mij en wees met haar vinger naar de derde steen. Ik knikte alsof ik begreep waar ze het over had maar zij viel niet voor de leugen. Het meisje draaide zichzelf om, stond op, en bracht haar mond naar mijn oor.

Met het kantelen van de lijven glommen de schubben van de vissen verzilverd door zonlicht. In groepen gleden ze -met opzet of door de kracht van het water- door het ondiepe stuk schampend over de stenen om vervolgens weer in diepere wateren te geraken. Op het land was een ontelbare hoeveelheid mieren op pad met materiaal groter dan hun eigen voorkomen, onderweg naar gangenstelsels van een ondergrondse wereld. Gezien vanuit hier, gehurkt in een bovengrondse wereld.

(…..)

Een oog open, een oog dicht. Een gezicht gezien door een glas gevuld met bloedrood sap rekt breed uit. Twee ogen dicht, drie ogen open.

(…..)

Dromende hazewindhonden. De kleur van een pelikanenbek en hoe deze uitrekt na de vangst van zijn dagelijkse kost. Het theater dat paradijsvogelmannen voor paradijsvogelvrouwen opvoeren.

(…..)

Verrekijkerdagen in de mist.

(…..)

Een man in een blauw pak komt tevoorschijn, pakt iets op, stopt iets weg. Dwaalt. Draalt. Kijkt met gestrekte ogen. Verdwijnt.

(…..)

De zee.

Index
I Stormzy – Vossi Bop (2019)
II Rajneeshpuram – wild wild country – Netflix (2019)
III Mon Oncle – Jacques Tati (1958)
IV Tribune ​
V ​A 90 cm searchlight in Western Command, 1944
VI Een printer die ontploft is
VII UFC gevecht (Unknown)
VIII Alfred Hitchcock, Rearwindow (1954)
IX Johan van Gurp, bouw van het Chassé Theater Breda (1994)
X Western Parotia
XI Zwangere Guy Live at AB (2019)
XII Opblaasbaar winterzeil voor het zwembad ​
XIII The Peaceable Kingdom – Edward Hicks, c. 1846
XIV Manik & S.O.I – Behind the Facade
XV Black Hole – ​Event Horizon Telescope Collaboration 2019
XVI Paradijsvogels – Piet van Radio Klukkluk (1995)
XVII Paradijsvogels – Luis and Celavie (1995)