So you wanna be a curator?

29 oktober 2016

Vrijdag 28 oktober opent het Stedelijk Museum Amsterdam haar deuren voor een nieuwe, talentvolle generatie. Dit doen zij in het kader van Artober – volgens de blikopeners de uitgekozen maand om zelf kunst te maken. Vier kunstenaars bieden het jong talent aanleiding om aan de slag te gaan; bijvoorbeeld Lernert & Sander, die de uitspraak van Grayson Perry – dat goede kunst zelfs herkenbaar is tussen de vuilnis – bevragen door de opdracht: “maak een kunstwerk van een vuilniszak, dat tussen het vuilnis nog steeds herkent zou worden als kunst.” Of Jan Hoek, die hen uitnodigt een van zijn 50 niet uitgewerkte ideeën te recyclen: “vraag aan Google: ‘wat voor kunstwerk moet ik maken?’ en haal uit het eerste zoekresultaat het antwoord. Als je even iets niet meer weet, vraag het de hele tijd aan Google, bijvoorbeeld: ‘Moet ik meer zwart of juist meer wit in mijn werk gebruiken?’”

De kelder is omgetoverd tot een arena voor blikopeners, waar naast veel creativiteit vooral veel plezier door de zaal stoomt. Allen voorzien van een kunstwerk en sommige al een kleine achterban betreden zij het strijdveld. Samen met Eddie the Eagle Museum en Mister Motley worden er vier shows gecureerd – door niemand minder dan de kunstenaars zelf. Ko van ‘t Hek is aanwezig om on-the-spot recensies te schrijven; terwijl de muziek draait en de kunstenaars stoeien met hun rol als curator zoekt hij als de bliksem naar de juiste woorden. Aan de hand van vier verschillende thematieken toont de nieuwe generatie lef, durf, ofwel ballen. Hier volgt een kleine sfeerimpressie met de kritische blik van Ko van ’t Hek – met ballen.

– ATTITUDE –

Jong, lomp en 15 minutes of famous

Doe ff normaal. Doe zelf ff normaal, joh. Attitude, of ‘Grote Bek’, in goed Nederlands is een tentoonstelling waarin het gaat om het grote gebaar. Om een VOC-mentaliteit, om het kopen van een penthouse van 25 miljoen op de Dam, om het grabben van pussies. En dat terwijl zo goed als alle kunstenaars minderjarig zijn. De branie van de puberteit knalt uit de kelder van het Stedelijk als een zorgvuldig uitgeknepen mee-eter. 15 werken die het museum toont zijn hard, bot en gruwelijk. Een puberale puinhoop vol portretten, performances en drie dooie pussies. En liggende sokkels. Fokking geniaal.

Met attitude toont het Stedelijk Museum als vanouds ballen.
⚫⚫⚫⚫⚪️

– DOOD –

De dood van anderen

Niemand kan zeggen dat-ie dood is. Dood is er namelijk voor andere mensen. Dat snappen de curatoren die De Dood van de Ander maakten maar al te goed. Daarom zijn er louter levende kunstenaars te zien in deze spannende tentoonstelling van in het Stedelijk Museum te Amsterdam. Scheef, rauw en oneerlijk. Net als de dood zelf. Er zijn wel een paar dezelfde werken als bij hun vorige tentoonstelling. Dat kan eigenlijk alleen paar komen door luiheid. Maar soit, de dood is lui en lui is de dood. Mag ik dood?
⚫⚫⚫⚫⚫

– CONTRAST [haat & liefde] –

Haat en Liefde houdt van haat

Jong, ongepolijst en meedogenloos talent in een klein maar overdonderend tweeluik in de – hoezo is die nog open eigenlijk? – kelder van het Stedelijk. De presentatie is onbegrijpelijk en waarschijnlijk precies daarom zo goed. Echte pionieren worden pas over 100 jaar begrepen. Denk ik. Dat zei ooit een hele belangrijke filosoof. Denk ik. De slordigheid en imperfectie – inclusief spelfout – is een hatelijke aanklacht tegen de mainstream beeldcultuur die wordt gedomineerd door de multinationale commercie van Nike, Coca Cola en Daan fokking Roosegaarde. Maar tegelijkertijd is het een onbedaarlijke flirt met praktisch de hele kunstgeschiedenis en de liefde zelf. Haat versus liefde. Wat. Een. Contrast. Het Stedelijk laat met dit conceptuele contrasterende tweeluik zien dat ze weer helemaal game zijn. Een tentoonstelling om van te houden.
⚫⚫⚪️⚪️⚪️

– BEST OF –

Beter dan Best Of wordt het niet meer

Dit is een recensie van de tentoonstelling Best Of, met de beste Artober-kunst van 2016. De tentoonstelling in het Stedelijk is één woord fantastisch. Het is allemaal puberkunst en het zal u dan ook niet verbazen dat daar maar één overkoepelde term past: Neuken.
Eigenlijk wilde ik vooral een keer ‘neuken’ zeggen in het Stedelijk. Hoi mam, ik zei neuken. In het Stedelijk. Neuken. Best wel zin in eigenlijk nu. Sorry, ik dwaal af. Waar hadden we het over? Kunst? Fok kunst. Je kan veel betere dingen doen dan kunst maken. Jullie snappen wel wat. Oh nee. Kunst is awesome en Best Of in het Stedelijk is de geilste tentoonstelling die hier ooit in de kelder te zien was. Rudi Fuchs, eat your opwindende heart out. Dit is de stem van deze generatie. Deze generatie Hollands Nieuwe bewijst eigenhandig dat kunst verschrikkelijk geil kan zijn.
⚫⚫⚫⚫⚪️