Saskia Janssen – Diamonds in the Sky part 5

Het valt me op dat veel patiënten ófwel erg bezig zijn met hun verleden ófwel erg met de toekomst. Ze piekeren over wat er allemaal gebeurd is of over hoe het hierna verder moet met hun leven. Het lijkt wel alsof er helemaal geen ‘Nu’ tussen in zit.
Het is mijn grootste reden om het net te maken tussen de bomen. Bij muziektherapie zie ik dat het lukt om even geen zorgen te hebben, maar een moment helemaal in de muziek te zijn.
Ik wil proberen dat zelfde ‘Nu’ te activeren door middel van tekeningen. Kijken of het mogelijk is om door middel van tekenen heel even de alledaagse werkelijkheid te ontstijgen. Om helemaal in het ‘Nu’ van de tekening te zijn. De tekening als hangmat, of de tekening als song.
Ik probeer samen te vatten wat ik hier geleerd heb wat betreft tekenen: 

–          Een wit vel papier werkt niet. Erger nog, een leeg vel
  papier levert stress op.

–          Een individuele tekening die vergeleken wordt met
  andermans tekeningen is ook stressvol, want nodigt uit
  tot oordelen.

–          Samen aan een resultaat werken is veiliger en de besten                  

van de groep tillen het resultaat op voor iedereen.

–          Een kleurplaat werkt goed omdat je zelf geen onderwerp
  hoeft te verzinnen en toch een doel hebt om geconcentreerd
  aan te werken. Maar het is niet bepaald verheffend. Je bent
  er niet trots op en neemt hem niet graag mee naar huis.

–          En er is ook nog iets heel praktisch, door het gebruik van
  medicijnen hebben sommige patiënten trillende handen.
  En het gebruik van medicijnen schijnt creativiteit tijdelijk
  te doen verdwijnen.

Ik moet dus een manier van tekenen bedenken waarbij er meerde patiënten aan één tekening werken, en waarbij het vel niet leeg is aan het begin. Waarbij niemand zelf een onderwerp hoeft te verzinnen. Iets dat qua techniek zodanig is dat dat het voor iedereen haalbaar is, zelfs voor degenen met trillende handen en voor degenen die normaal alleen kleurplaten inkleuren.
Maar het moet wel een tekening zijn die je zodanig kan boeien dat je er in opgaat. En het belangrijkste van alles:
het moet betekenisvol zijn en voor iedereen begrijpelijk.