Open brief aan Claudia Sola

Jouw overdadige, rijke geest, heeft me geïmponeerd. Ik kan geen vat op je krijgen. Je schrijft, korte goede teksten, over de koude, gekleurde onderbroeken in de opruiming, een boot die flipper heet of een kind dat wordt vermist. Je schrijft in het Duits, in het Engels en in het Italiaans of Spaans (die twee talen kan ik niet uit elkaar halen.) Je verkoopt talloze banale producten, die schitteren door hun dagelijkse eenvoud; ongedragen vintage zonnebrillen, camera tassen van bijzonder leder en soundtracks van films die het collectieve geheugen hebben verlaten. Je schiet foto’s uit de losse pols van matig bezochte demonstraties. Huizen die rijkelijk met kerstlampjes zijn uitgedost om de geboorte van het kindeke Jezus te vieren, worden door jou op een eenvoudige wijze op plaat vereeuwigd.

Wil jij de tijdsgeest vatten? Heb je een zwak voor Jan Modaal, het eenvoudige burgerlijke leven? Ben je een verzamelaar van alledaagse triviale uitingen? Wil je doodgewone rituelen isoleren en ons een spiegel voorleggen? Onderzoek jij de aard van onze volkscultuur? 

Drie knoppen verder en ik heb de mogelijk om een scala aan films te bekijken, waar jouw naam onder staat. Je vertelt niets, maar laat me slechts beelden zien. Beelden die jij hebt gevonden, die je gewoon hebt opgeraapt. Ik kijk naar oorlog, naar golven, naar mensen die hun handen voor hun gezicht houden om hun verdriet in te houden. Je knipt, plakt en loopt bekende en minder bekende (televisie)beelden, je abstraheert hetgene wat miljoenen mensen dagelijks bijna drie uur per dag doen, televisie kijken.

Je laat me schrikken, je daagt me uit, je prikt. 

Bedankt dat ik in je ongrijpbare brein mag treden, jouw geslaagde antwoord op de zoektocht naar de zeitgeist, jouw kathedraal in aanbouw.
Ik houd je in de gaten.
Liefs,
Thijs

www.claudiasola.org 

Voor mister Motley schrijft Thijs Tittse open brieven aan kunstenaars die hij niet persoonlijk kent, maar grote indruk op hem maken.