Op zoek naar het pluriversum

Het pluriversum is veelkleurig, meerstemmig en vloeibaar. Want tussen het zwart-wit van ‘man’ en ‘vrouw’ zitten duizenden grijstinten. Net als tussen ‘binaire’ begrippen als hetero en homo. In het pluriversum kun je er ook voor kiezen om niet-seksueel te zijn.
Tomás Espinosa is een kunstenaar die de (on)mogelijkheden van die seksuele vloeibaarheid onderzoekt. Zo hing hij een spiegel op in een park waar homomannen elkaar ontmoeten voor seks. Een spiegel met een gat er in. Een kijkgat? een gat waardoor je lichamelijk contact met een ander kan maken? De ‘rabbit hole’ uit Alice in Wonderland? Espinosa filmde de spiegel in het park en zette er een soundtrack onder waarin hijzelf al cruisend, zoekend, contact makend te horen is. De spiegel zet veel op scherp, vestigt de aandacht op iets wat ook verborgen wil blijven, maakt zichtbaar en verhult tegelijkertijd. Een spiegel kan ook afstand scheppen: Tussen wie je bent en hoe de wereld je ziet. Voor veel transpersonen is de spiegel een verrader, een vijand.

Waarom Het Nieuwe Instituut ook voor Tomás koos: Hij is kunstenaar en activist. Hij beseft als geen ander dat er strijd moet worden geleverd om te kunnen zijn wie je bent. Strijd voeren door zichtbaar te zijn: een optocht, een langgerekt lichaam van lichamen. Espinosa ontwikkelde met kunstenaar Artúr Van Balen en transbelangengroep La Red Communitaria Trans grote opblaasbare ‘bodies’. Licht, sterk en kwetsbaar als het leven zelf. Meegevoerd, gedragen in een optocht maken deze ‘inflatables’ kunst van activisme en van activisme kunst.

If they deny me they desire me, If they desire me they deny me. They condemn me.
They throw stones at me….

But with every stone they throw at me, I build castles for myself.
With every stone, I imagine paths. With each path I find stones.

Invisible but visible
Carrying the house on our backs Trying to fit into the landscape.
The landscape a blind person looks at If you look once, you won’t see me.
If you look again, I’m there.
Desire and bad taste .
Existence denied.

Existence, distance
Distance is the distance I have with my body
Distance between the client and the whore.
Distance between what I am and what I was.
The freedoms in my bed are taken away from me by the mirror. Every day it shows me the opposite.
Some things you do for money
some things you do for free.

If they deny me they desire me, If they desire me they deny me. They condemn me.

Behind the bushes paths are drawn and blurred, Places.
The public contains the private, the intimate. Ephemeral encounters, vanishing into the night. The intimate, the private, the public. Transgressing the space left to us. Transgression.

The misunderstood space.
The object that becomes a symbol. The desire.

I do not recognize myself as weak or fragile. Neither pink or blue.
When do we allow color to have gender? That a perfume has gender?

Pink are the pills I took today

The pills which give me life.
Although not all lives have the possibility of receiving one.
The necropolitics.
Which lives have lived in quarantine all their lives?
How to define the apart, the other, the obscene, the absurd, the inverted, the hidden, the ambiguous?

To be weird, to be a whore, to be a street dweller, to be a drug user, to be HIV positive.
To have a love full of antiretrovirals,
blind.

It’s only the desire to live that keeps me alive.

If they deny me they desire me, If they desire me they deny me. They condemn me.

How heavy is the pain? That makes us strong. To fall, to crash
But not to break.

In case of breaking To stick again.
be the glue.

Exclusion with privileges
Art with a capital A
The one that is only shown and not touched. Historie with a capital H
The one that is white, masculine, heterosexual. better an injection of H
or better HIV?
Entfernung.

The body as an archive.
The trace,
The body… kill me for having the body I have.
condemn me for modifying my body.
murder me,
desire me.
The desire in the closet.
The suffocation of Religion.
condemnation of a trans life.
The smell of coconut,
taste of the past.
The past that I don’t even want to see in the rearview mirror. If I look back, I want to see the sea.
Where is the sea to embrace me?

Where is the street?
To live.
To shout
They can cut all the flowers but they will never stop the spring.