Nicky Assmann – RADIANT
OPEN, COCKTAIL en SNACKBAR. Onrustig domineren die borden in fel blauw en rood de avondsfeer van de Witte de Withstraat in Rotterdam. Terwijl de lichtreclame de straat versiert, sta ik buiten verwonderd te staren naar 3 grote etalageramen van expositieruimte TENT. Hier worden mijn ogen niet bevangen door de knallende reclame aan de gevels van pizzeria’s en dönertenten, maar door enorme driehoeken in verschillende kleuren die langzaam lijken te draaien rondom hun eigen as. Ze bungelen binnen in een expositieruimte en worden belicht door diverse lichtspots aan de spierwitte muren.
Binnen in de voorzaal is nog beter te zien hoe de verlichte driehoeken in hun draaiing zorgen voor een prachtig kleurenpallet op de muren. Ze slepen een lichtbundel met zich mee en zorgen voor een fraai schaduwspel. Slalommend om de grote driehoeken heen, zie ik een schim van mijzelf, reflecterend in het glanzende acrylaat van de geometrische vormen. Een viertal kunstwerken van Nicky Assmann veroveren vier ruimtes van TENT, waarvan 2 speciaal voor de tentoonstellingsruimte gemaakt: haar eerste solo expositie.
De Rotterdamse Nicky Assmann (35) studeerde Arts in Media en Cultuur aan de universiteit in Amsterdam en volgde een master Art Science aan de KABK in Den Haag. Na het afstuderen exposeerde Assmann in het buitenland en maakte ze haar debuut op grote technologische evenementen waar niet zo zeer het beeld of de ervaring maar met name de techniek voor bezoekers van belang was. ‘Nu betrekt haar werk voor het eerst een Nederlandse museale omgeving waar men naar het geheel kijkt en deze als kunst beschouwd. Het maakt de bezoekers geen moer uit hoe moeilijk de techniek achter die roterende driehoeken is.’ aldus curator Mariette Dölle terwijl we samen kijken naar de dynamische mobiel genaamd ‘Radiant’, het laatste kunstwerk speciaal voor deze expositie gemaakt. Waar bezoekers van wetenschappelijke evenementen vooral geïnteresseerd zijn in de techniek en natuurlijke processen van de installaties en haar materiaal, lijkt dit gegeven direct te verdwijnen binnen de vier witte muren van het museum. Hier telt de zintuiglijke ervaring; de bezoeker in een geluidloos dialoog met de kunst.
Assmann en Dölle hebben gezamenlijk de tentoonstelling RADIANT ingericht, het is een bijzonder geheel waar ieder kunstwerk een totale ruimte in weet te nemen. Rode draad lopend door de expositie is de constante toevalligheid die soms door de techniek of door het materiaal bepaald wordt. De interesse van de kunstenaar voor de aanwezigheid van de mens ten opzichte van de kunst is duidelijk zichtbaar, ‘er zijn’ beïnvloedt op een subtiele, interactieve wijze de kunst. Ook Assmann’s verwondering voor de wetenschap en natuurlijke, veranderlijke materialen is een terugkomend gegeven. Zo laat het kunstwerk Liquid Solid, een film die ze samen met Joris Strijbos maakte, de documentatie van zeepvliezen die buiten bevriezen onder extreme temperaturen zien. De kunst die geëxposeerd wordt is iedere minuut weer anders. De techniek zorgt voor beweging, de bezoeker manipuleert en het materiaal laat de kunst evolueren.
Het moge duidelijk zijn dat Nicky Assmann een stoere vrouw is. Lopend door de ruimte laat de curator me het werk Aurora (studies) zien. Twee grote koperen platen hebben het canvas gevormd voor een onderzoek naar het oxidatieproces van het koper. De platen worden inmiddels een maand geëxposeerd en de curator kan al aanwijzen op welke plekken het koper zich geëvolueerd heeft en zowel de kleurschakeringen als gevlekte patronen veranderd zijn. In één oogopslag wordt duidelijk hoe het materiaal waar Assmann’s voorliefde ligt, op termijn verandert en zich gaat ontwikkelen. Via haar mobiel laat de curator op foto’s zien hoe Assmann met een vuurbrander de platen bewerkt. Het doet aan de videobeelden van Yves Klein en zijn firepaintings denken. Het terugkomend kernwoord toevalligheid is relevant. Dit is het tweede kunstwerk speciaal voor RADIANT gemaakt. Ook bij Aurora (studies) gaat de bezoeker duidelijk een dialoog aan met de kunst: weer komt mijn schim in de weerspiegeling van het koper de hoek om kijken.
Verschillende associaties schieten door het hoofd waarneer ik deel wordt van het kunstwerk Solace. Olievlekken die zich uitspreiden op asfalt, vloeiende landkaarten, uiteenspattende regenbogen. Het licht, de kleuren en de constante tijdelijkheid van het geheel op het sopvlies is zo’n magisch spektakel dat de installatie hypnotiserend te noemen is. Minuten verstrijken en de oneindigheid van de sopinstallatie blijft fascineren.
De letterlijke reuk van het materiaal komt je tegemoet bij deze bijzondere installatie, haar afstudeerderwerk uit 2011. Solace is het hoogtepunt waar Assmann zichzelf mee op de kaart zette en menig hart veroverde maar ook zonder twijfel het hoogtepunt van tentoonstelling RADIANT. De installatie is verstopt achter een aantal plastic flappen, maar de indringende walm van sop komt al eerder de neus tegemoet. Het is klam en vochtig en de geur zorgt voor desoriëntatie. Plaats nemend op de bank in het midden van de ruimte, wennend aan de omgeving, is ontroering wat volgt. Alweer staart een diffuse versie van mijn eigen spiegelbeeld mij dit maal met opengevallen mond aan, te midden van twee achter elkaar liggende vliezen van vloeiende zeep. Het lijken twee flinterdunne filmschermen, ze trillen door de spanning van het sop en spatten soms plotseling uiteen. De vliezen verdwijnen, en daarmee mijn spiegelbeeld, om vervolgens weer een nieuw sopvlies te creëren. In neerwaartse beweging takelt het raamwerk naar een bad met zeepvloeistof, langzaam omhoog trekkend zorgt de techniek ervoor dat het raamwerk een nieuw ‘filmscherm’ laat ontstaan.
Bezoek tot 10 januari de verbluffende solo-expositie van Nicky Assmann; RADIANT in tentoonstellingsruimte TENT Rotterdam.
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl