Maak plaats voor Plaatsmaken
Erik Odijk, Frans bos, 2011
Tot aanstaande zondag is de tentoonstelling ‘Kaleidoscope’ nog te zien in galerie ‘Plaatsmaken’ te Arnhem. De titel is geïnspireerd op de toverkijker die iedereen herkent uit zijn kindertijd. Een ander terugkomend element is de aankomende herfst. Ondanks het feit dat de zomer nog een zonnig staartje heeft gehad, begint de natuur nu langzaam over te gaan naar de overstap van dit nieuwe seizoen, ook ‘Plaatsmaken’ maakt zich op voor de vallende balderen, de bruine herfst, het gouden licht. Gedurende de looptijd van de tentoonstelling is de opstelling en inhoud continu in verandering, als een organisch proces verdwijnen werken en komt er kunst bij.
Inge Pollet (Artistiek leider van ‘Plaatsmaken’) over de samenstelling van de tentoonstelling: “Ik startte met het verzamelen van afbeeldingen die mij inspireerden: Van bloemen en hun mystieke betekenis bij de Vlaamse Primitieven tot aan grauwende wolven en paarse beekjes, uilen die rechtsreeks in mijn ziel keken, wegrottende stillevens van vergaand fruit, exotische vogels met veren in steeds veranderende kleuren, al naar gelang het licht. De opgeroepen gemoedstoestanden varieerden logischerwijs eveneens. Van ingehouden woede, matheid, extatische vreugde en blinde passie naar melancholie, doffe ellende en grijs gevoel. De diverse aspecten van de menselijke natuur bleken zich moeiteloos te verenigen met afbeeldingen van de natuur ‘buiten’. De kunstwerken die ik erbij zag kwamen naar mate de tijd verstreek steeds helderder in beeld.”
Bijschrift: “Is het bloed, is het kleurstof? En wat heeft het Joodse bruidje van Rembrandt ermee te maken? De Cochenilleluis produceert karmijnrode kleurstof in eitjes en bloed. Ze belichaamt de paradox van het leven en de dood. Met haar bloed kleurt ze ons leven. Als kleurstof wordt het veel gebruikt in de voedsel – en cosmetica – industrie, zo transformeert ze van insect naar pigment. Het pigment of bloed krijgt waarde wanneer ze veranderd in een product. Vroeger werd ermee geschilderd en de Inca’s en Azteken kleurden textiel met het bloed van dit beestje. Rembrandt gebruikte voor zijn Joodse bruidje eveneens de bloedrode kleur. Evelien Crooy (1984) raakte gefascineerd door de cochenilleluis en besloot er werk mee te maken. Ze koos er voor om bij Plaatsmaken een zeefdruk te maken met de kleurstof. Het puurste resultaat verkrijg je door de luizen te pletten. Door ze direct op de zeef te pletten met de rakel is dit werk ontstaan. Omdat gaandeweg de afgegeven hoeveelheid kleurstof opraakte wordt de afbeelding steeds vager.”
Vanaf 21 september zal de nieuwe tentoonstelling ‘Dwaalkamer’ te bezichtigen zijn. Een dwaalkamer wordt ook wel gezien als ‘de bovenkamer’, een denkbeeldige deelruimte in je hoofd. In deze tentoonstelling leidt ‘Plaatsmaken’ je door denkbeeldige, persoonlijke kamers waarbij de gedachtestromen, belevingen en herinneringen van de deelnemende kunstenaars wordt uitgelicht. Inge Pollet: “Kamer 1: Gedachte. Sinds ik aan de bosrand woon ben ik anders over het denken gaan denken. Ik ben begonnen met het bos als metafoor te gaan zien voor veel dingen, waaronder gedachten. Het bos als verzamelplaats, met opschietende bomen als ijkpunten in een willekeurige geschiedenis. Een groot voordeel van het bos waaraan ik woon, is dat het eindeloos doorloopt in andere bossen. Alsof je steeds een andere kamer van je denkvermogen binnen gaat. Je kunt er dagen, weken, maanden in ronddwalen en zo steeds in een ander verhaal terecht komen. Het bos als dwaalplek. Een plek die geen eenduidige plek is, maar een heleboel plekken tegelijk. Die van niemand is, maar toch de vorm aanneemt van jouw gedachten wanneer je er rondzwerft. De bomen buigen zich soms vertrouwelijk naar je toe, een andere keer hangen ze luidruchtig over het pad, één en al verrotting. Het mos dat als schijnbaar zacht bed over de bosvloer ligt uitgespreid, maar tevens thuis is voor krioelende beestjes.”
Plaatsmaken’ bestaat uit een galerie en uit een werkplaats, waar werk wordt getoond dat gemaakt is op papier of werk dat gemaakt is van papier. De galerie is met name gespecialiseerd in traditionele grafische technieken, maar volgt daarnaast de nieuwe technologieën op de voet. Zo is het mogelijk om in de werkplaats te experimenteren met etsen, zeefdrukken, en hoogdrukken, maar is er ook een digitaal atelier waar kunstenaars innovatief werken met digitale technieken. De werken die getoond worden in de galerie, zijn in de meeste gevallen ook gemaakt in eigen werkplaats.
De foto’s werden gemaakt halverwege de tentoonstelling ‘Kaleidoscope’. Voor meer informatie over ‘Plaatsmaken’ of een van de tentoonstellingen, bezoek de website.