Het niets en alles dat het opvreet – over het werk van EMIRHAKIN, Brat, Camping en FADAT
‘Principes en overtuigingen zijn mooi, maar weinig waard zolang ze geen stand houden zodra we zelf gevaar lopen’, schrijft Maurits de Bruijn naar aanleiding van het openingswerk If I go further, I will burn van EMIRHAKIN in de expositie Remarkable Meetings with Disgusting Men in W139. Aan de hand van deze tentoonstelling, werk van performanceduo FADAT, Maartje Wortels nieuwe roman Camping en Charli xcx’s Brat onderzoekt Maurits in dit essay nietszeggendheid of uitzichtloosheid als materiaal.
Zo dochter, zo moeder – over tastbare artistieke erfenissen
De intergenerationele insteek van All Our Yesterdays, een trio-tentoonstelling die begin mei opende bij IKOB – Museum of Contemporary Art in het Belgische Eupen, creëert een overkoepeld narratief waar onderzocht kan worden of dit soort overdrachten betekenisvol zijn. In zulke verbanden gaat het over geleefde kennis, dingen die je leert door vallen en opstaan, of de dingen die niet worden uitgesproken omdat ze op andere manieren worden aangeleerd. Misschien is het je moeder die je leerde om aandachtig naar de wereld te kijken. Of misschien wil je helemaal niet zijn zoals je moeder, maar ontdek je in de spiegel doorheen de tijd steeds meer van haar trekken in je eigen gezicht.
Dode huid stinkt niet – naar W139 met Helena Sanders
Voor het project Dead Skin Cash van Salim Bayri en Ghita Skali kun je je eigen dode huid inleveren voor twintig euro per gram, dat de donateur cash krijgt uitbetaald. Persis Bekkering bezocht de tentoonstelling, die op allerlei manieren ongemak oproept, met host en kunstenaar Helena Sanders. ‘Dode huid is afkomstig van ons lichaam, maar is onderweg om te worden verworpen, bestemd voor het afvoerputje. Noch subject, noch object, confronteert het ons op onbewuste manier met onze sterfelijkheid.’
Tussen Kunst & Ko: Een geschiedenis van mijn lakens
Ko van ’t Hek schrijft voor Mister Motley over zijn ontmoetingen met kunstwerken. Dit keer schrijft hij over het werk Pulse (2021) van Philip Vermeulen.
Koop een kunstwerk – red de W139
W139 vormt al meer dan veertig jaar dé plek voor experiment binnen de hoofdstedelijke kunstscene. Nu dreigt het doek te vallen…
Dit is een oproep uit de armoe-straat
Want dat wordt het als de W hier weg moet. Zakelijk directeur Jowon van der Peet schreef een brief aan het…
Op een bewoond overstroomd eiland
Het is waarschijnlijk de laatste zonnige zaterdag van de vroege herfst wanneer ik bij het stoplicht sta te wachten. Voor…
‘Verrek het is hier’ – 40 jaar W139
Een terugblik op 40 jaar W139 door Claire Venema.
Nieuwe artikelen laden...