Lisanne Ruim, HKU
Een pan met vlees
Op een verrotte houten vloer
Paars tapijt van de vorige bewoner
En uitzicht door een vies oud raam
Mijn jas laat sporen achter op mijn huid
Zoals de sinaasappels op je vingers
En een vis op het droge
Ik prikte de paprika stelen aan de muur
legde de stukken vlees op de grond
Voor als me pa langs komt
Ik kan nergens zitten in deze kamer
Alles wat ik doe is rondjes lopen
En wachten
Mijn voornaamste focus ligt op het schilderen. Door de vraag te stellen tussen het geheugen en de ervaring creëer ik vaak werken door middel van spelen. Dit spelen kan los staan van het schilderij zelf en houd in dat ik totaal iets anders aan het doen ben en dingen maak met mijn handen. Ik timmer graag iets in elkaar of experimenteer met verschillende materialen. Het zijn ideeën of zinnen die ik wil schilderen en het helpt dan om zelf dat beeld te creëren. Het zijn herinneringen, gebeurtenissen waar ik een waarde aan hecht en het is meer dat ik dat gevoel wil overbrengen dan de daadwerkelijke gebeurtenis.
Ik begin steeds ruimtelijker te werken en betrek mijn hele studio tot mijn werken. Het is de puurheid en simpelheid die ik zie in voorwerpen die mij fascineren en die ik naar mijn hand wil zetten. Ik loop nog vaak door straten van vroeger, kleine momenten komen vaak terug. Zodra ik het begin van een bepaald nummer hoor kan ik precies weer de bomen ruiken, de houten vloer en het water en ben ik weer terug op bepaalde plekken. Mijn laatste werk is 1 groot schilderij geworden. Bovenstaand gedicht hoort daarbij en geeft een sfeer bij de ruimte. Een houten vloer, maar daarbij ook de mieren en de spinnen die bij een vervallen huis horen.