Lieve vreemde: Yaïr Callender en Tomas Dirrix schreven elkaar brieven
Zodra iemand een brief verstuurt, vindt er een ontmoeting plaats, ‘ik’ wordt ‘wij’. Brieven brengen een contact tot stand dat onvergelijkbaar is met ieder ander medium. Ze kenmerken zich door bezinning, aandacht en intimiteit, en door de tijd tussen schrijven en ontvangen. In reactie op het Holland Festival, waarin het streven naar een ‘wij-gevoel’ in veel voorstellingen terugkomt, stelt mister Motley een speciale rubriek samen. Kunstenaars en schrijvers worden uitgenodigd om per brief met elkaar van gedachten te wisselen over kunstenaarschap, gemeenschapszin en hoe deze twee met elkaar verbonden zijn.
Vandaag publiceren we de briefwisseling tussen de kunstenaar Yaïr Callender en de architect Tomas Dirrix. Zij zoeken allebei middels architectonische naar het creëren van verbinding en gemeenschapszin. In hun eerste brieven constateren ze dat een ontmoeting met een vreemde behoorlijk uitzonderlijk is, in deze tijd van coronamaatregelen. De twee schrijven elkaar over hoe symbolen onze emoties kunnen beïnvloeden en over de wereld rondreizen versus het urenlang staren naar een bloesem. ‘Het leven is toch zo veel rijker als je langzamer beweegt? De lente is niet mooier dit jaar, er zijn niet meer vogels in de stad, maar we hebben een gelegenheid om het beter te ervaren,’ schrijft Tomas aan Yaïr.
De briefwisseling tussen Yaïr Callender en Tomas Dirrix is de laatste van deze serie. Onderaan het artikel vind je de andere edities van Lieve vreemde.