Kassabonnen-strip
De airconditioning ratelt onder een schilderij van Frantiska Kupka, de spinnenwebben vieren hun eigen leven op moderne kunst en wanneer ik de deur naar het dakterras open, speelt de wind met een abstract werk aan de muur. Tijdens mijn bezoek aan Praag bezoek in Museum Kampa, waar modern en hedendaags werk is te zien van met name Tsjechische kunstenaars. Ondanks dat ik me enkele keren enorm verbaas over de bovengenoemde voorvallen, de vele werken (lekker dicht naast elkaar gehangen) was het museum een bezoek meer dan waard.
Door de overvolle beeldentuin loop ik naar de winkel van Museum Kampa, waar de Tsjechische taal de overhand heeft. Ik vind een 2,55 meter lange strip. Edition lidu brengt strips uit op kassabonnen papier en laat telkens een andere kunstenaar honderden centimeters kassabon op hun eigen manier bewerken. Ik koop de uitgave van de Tsjechische kunstenares Tereza Vostradovska, ze gaf haar strip de titel Soul.
De ellenlange zwarte witte strip op het dunne papier vertelt een verhaal zonder tekst. Hoewel, het begint met een enkele vraag: ‘Hoe moet je vechten tegen je geweten die je achtervolgt als een zwarte schaduw?’. De titel en de vraag gooien het verhaal op een zware boeg. De ziel is een ding dat iedereen: mensen, planten en misschien nog wel meer om ons heen, schijnen te hebben. De ziel is volgens sommige opvattingen van groot belang om jezelf te begrijpen, maar toch is de definitie ervan meer dan onduidelijk. Daarnaast houdt je geweten je binnen de lijntjes. Wanneer je menselijke behoeften eens uitschieten in het dagelijkse leven trekt, je geweten je bij je lurven terug. Hoe speelt het geweten met je ziel?
De strip begint met een monsterlijke figuurtje dat zich voort beweegt in een landschap, in een storm op zee net overleeft en hij dwaalt rond in de bergen. Het monstertje grijpt een meer menselijke figuur in het bergachtige landschap. Zou het monster het geweten zijn en de mens grijpen? Nadat het monsterlijke figuur de mens heeft gegrepen lijkt het licht een belangrijker component te worden. De afbeeldingen tonen een sterk verschil tussen licht en donker, met name dit contrast zet de sfeer voor de strip. Het duwen en trekken tussen het goede en hetgeen wat je eigenlijk wilt komt in de korrelige print naar boven. Zonder dat het verhaal mij glashelder wordt is de toon duidelijk neergezet. De afwisseling tussen het zwart en wit geeft het spel, de worsteling weer tussen de mens, zijn geweten en ziel.
De serie uitgaven op kassabonnenpapier noemt zich Pocket Comic book, de rolletjes papier passen in je zak, maar daar is ook alles mee gezegd. Bonnetjes in je portemonnee van een week oud zijn vaak niet meer het bekijken waard. Ik vraag me af hoelang de inkt zal houden op het papier. Het is zo fragiel papier, dat ik het boekje nooit in mijn broekzak zou durven stoppen. De strip afrollen is aardige bezigheid die vooral veel ruimte in beslag neemt, even in de trein of het park lezen is er niet bij.
Stel je voor dat de supermarkten beginnen met het printen van stripverhalen op de achterkant van de kassabon, dan zullen de boodschappenmanden zich in een snel tempo vullen, want meer producten zorgen voor een langere strip.
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl