Jagtlust en Kunst
Op Jagtlust in ‘s-Gravenland wordt de groepsexpositie “The Mirror and Lamp Show” georganiseerd met het werk van zo’n 35 hedendaagse beeldende kunstenaars. Dit weekend is de laatste kans om de expositie op deze prachtige locatie te bezoeken. Het is een unieke gelegenheid om het landhuis Jagtlust eens van binnen te bekijken, te genieten van de interactie tussen het bijzondere interieur en de kunstwerken die veelal speciaal voor deze locatie gemaakt zijn. Daarnaast is Jagtlust gelegen op een van de buitenplaatsen van ‘s-Gravenland, dat in het beheer is van Natuurmonumenten; een mooie omgeving met statige landhuizen, uitgestrekte landgoederen en bossen waar men heerlijk kan wandelen.
“The Mirror and Lamp Show” wordt georganiseerd door Suns and Stars Exhibitions/Ton de Boer galerie, die al eerder op bijzondere locaties eenmalige exposities realiseerde zoals bv. in voormalig Sanatorium Zonnestraal Hilversum. Nu op het landgoed Jagtlust zijn kunstenaars uitgenodigd om met hun werk op de locatie en het daaraan verbonden thema ‘romantiek’ te reageren. Het is een zeer bijzondere expositie geworden waarbij vooral die werken opvielen die een wisselwerking hadden met de ruimte waarbinnen zij tentoongesteld werden. Hieronder volgt een selectie van hetgeen mij het meeste aansprak:
In een kamer die uitkijkt over het landgoed, toont Ralph de Jongh zijn breekbare werken van gips en keramiek op de grond. De donkerrode fluwelen gordijnen gaan goed samen met de zachte pasteltinten van de gipsen sculpturen. Zoals vaker in het werk van Ralph de Jongh staan formele aspecten als kleur, vorm en vooral textuur centraal. Veel aandacht gaat naar de huid van zijn beelden. Het zijn werken die je dan ook graag zou willen aanraken. In het ooit natte gips zijn overduidelijk andere materialen als tape gedrukt geweest, die nu harde rastervormige patronen hebben achtergelaten. Maar ook toont hij latex mallen van gipsen vormen die verderop in de ruimte te zien zijn. Het is een spel met de positieve en negatieve vorm van een beeld, twee alternatieven voor dezelfde vorm. Maar zo blijkt alles in het werk van Ralph de Jongh twee kanten te hebben, de matheid van het gips, wordt versterkt door de hoogglans van het glazuur op zijn keramische werken. Er zijn harde breekbare maar ook flexibele zachte materialen in zijn beelden verwerkt. Het ruimtelijke wordt met het platte verenigd, zoals de fotokopieën van interieurs die hij bij zijn sculpturen plaatst. Het blijken kerken te zijn geweest die voor exposities zijn gebruikt, netzoals deze huiskamer in Jagtlust nu ook fungeert als een expositieruimte. Paralelle werelden dus en dat verklaart ook de titel “Een parallel deja vu”.
De grootste installatie is te vinden in de oranjerie met uitzicht op de bloeiende magnoliaboom. Hier is een parachute neergevallen in een hoek, en dankzij een windmachine is het mogelijk om onder het opbollende scherm te kijken. Er blijkt verrassend genoeg een gouden schildpad te zitten. Deze installatie is van Danielle van Ark en hiermee verwijst zij naar een verhaal uit de romantiek van J.K. Huysmans over een decadente adellijke heer die zich afzondert van de wereld in een landhuis en daar extravagante wensen realiseert. O.a. laat hij het schild van een schildpad met goud en edelstenen bekleden, zodat het beest, als het over donker tapijt rondloopt, vreemde, en verrassende prikkels aan zijn zintuigen kan geven. Nu zit de gouden schildpad onder de parachute in een eveneens rijke omgeving met roze wanden met reliëfversiering.
De foto’s van Annegret Kellner van tere bloemen als een tulp in een stoere betonnen vaas, worden getoond in de blauwe kamer op een druk bloemenbehang. Het is ongelooflijk maar beide versterken elkaar en dankzij het behang komen de foto’s die refereren naar het aloude bloemenstilleven, zeer goed naar voren.
In de zogenoemde bloemenkamer vanwege een evenzo druk bloemenbehang, is een ander modern stilleven te vinden van Roosmarijn Schoonewelle. Het heet toepasselijk “Jagtlust” en vertoont de kop van een katachtig dier. Op een intrigerende manier is de kop op het papier met verf en krijt in een vreemd perspectief weergegeven en omringd door bladvormige versierselen. Als een trofee hangt het aan de muur, en ook hier wordt het versterkt door de achtergrond met het oude bloemetjesbehang.
Deze kamer is naar mijn mening het beste ingericht; de kunstwerken vormen een geheel alsof het het natuurlijke interieur is met een kast en planten. Op een immens groot schilderij van 260 x 235 cm heeft Lisa Couwenbergh een houten kast afgebeeld met vele gebeeldhouwde versierselen. De planten van Reinier Lagendijk blijken geen kunstplanten te zijn, maar echte. Er is wel iets raars aan de hand, de ficus heeft namelijk bladen als van een eikenboom. In een andere kamer vertonen de sanseveria’s (vrouwentongen) ronde en hoekige gaten: de kunstenaar heeft ze verknipt, maar blijkbaar leiden de planten er niet onder, ze staan er zeer florisant bij.
Het werk van Bonno van Doorn wordt in een neutrale ruimte met witte muren getoond. Zijn werken zijn niet eenvoudig te duiden, het zijn ruimtelijke installaties met vaak een kast of sokkel waarin/op merkwaardige sculpturen en ondefinieerbare dingetjes worden tentoongesteld. Zijn vroegere werk vertoonde nog herkenbare objecten; het ruimtelijke beeld dat nu in Jagtlust te zien is, is veel abstracter en basaler van aard. Een houten kast bevat een lichtbak en geeft groen licht af middels groen folie en een tl-buis. Op de kast zijn twee beelden geplaatst, een draadfiguur met een groenig omhulsel van foam, en een bijna drolvormig sculptuur van beton. Aan de zijkant is een geperforeerde stok met daarop een groene bol; eraan hangt een ketting met een usb-stick. Er wordt mij verteld dat de kunstenaar daar romantische herinneringen in heeft opgeslagen. Dat moet ik maar geloven, het doet er ook niet zo toe, ik vind het gewoon een heel mooi beeld dat allerlei verschillende associaties oproept juist omdat het werk zo ondefinieerbaar is.
Dan in het kleinste kamertje van het landhuis wederom een werk van Annegret Kellner. Een ouder werk maar dat haast wel gemaakt lijkt te zijn voor deze locatie met een ei-vormig raampje boven de wastafel. Precies daaronder wordt een videowerk geprojecteerd van een ei dat in het water valt, weer naar boven wilt drijven en dat door een stok continu onder water wordt geslagen. tot het breekt en op de bodem van de waterbak blijft liggen. Een heel simpel gegeven, maar toch heel mooi gepresenteerd in de wc.
Charlott Markus toont een installatie met tweed met een vissegraat patroon in zwart wit. Het is een typische stof waarmee de adel zich vroeger kleedde voor de jacht en dus toepasselijk voor de expositie in Jagtlust. Het strakke zwart- witte patroon waarmee de gordijnen gemaakt en de mini-stoeltjes bekleed zijn, contrasteert zeer mooi met wederom een ander druk gekleurd bloemetjesbehang.
Op zolder staan o.a. twee beelden van Merijn Bolink die hij speciaal voor deze locatie gemaakt heeft. Van hout, gips en karton staan daar twee figuren met ledematen van ofwel sigaretten of luciferstokjes en respectievelijk het lijf van een sigarettenpakje of luciferdoosje. Dit laatste heeft het vrolijk gekleurde ruitenpatroon dat in het huis ook te zien is in de vorm van gebrandschilderde ramen.
Helemaal beneden in de kelder in een opslagruimte staan de objecten van Sjoerd Tim. Het zijn betonnen afgietsels van mandjes, maiskolven, handschoenen; het zijn vreemdsoortige stapelingen die o.a. gecombineerd worden met een hoop bananen.
Tenslotte zijn er buiten nog een paar werken te bezichtigen. Van Tim Breukers drijft er een fel gekleurd oranje tent-achtige constructie in het water. Het blijkt van tape met het opschrift ‘fragile’ gemaakt te zijn. In een klein buitenhuisje heeft hij met dezelfde tape een stellingkast beplakt met daarin kleine keramische sculpturen van o.a. een beeldhouwer aan het werk, een doodskist in een T-vorm; schetsmatige werkjes met een speels karakter.
In het theehuis verrast Annegret Kellner alweer door een plant op zenuwachtige wijze te laten beven. In deze installatie blijkt een trilplaat gebruikt te zijn; een zeer simpele maar effectieve ingreep op een locatie waar vroeger juist in alle rust thee werd gedronken.
“The Mirror and Lamp Show” is een echte aanrader vanwege de locatie en de grote diversiteit aan werken van: Tim Breukers, Ruth van Beek, Caro Bensca, José Miguel Biscaya, Bonno van Doorn, Eli Content, Sibylle Eimermacher, Berndnaut Smilde, Rozemarijn Westerink, Paul de Reus, Richtje Reinsma, Pieter Jan Kerstens, Merijn Bolink, Maartje Folkeringa, Ionika Aalders, Lotte Geeven, Ellen Mandemaker, Daniëlle van Ark, Annegret Kellner, Sjoerd Tim, Eva Spierenburg, Gijs Frieling, Roosmarijn Schoonewelle, Linda Nieuwstad, Ralph de Jongh, Hanna Mattes, Charlott Markus, Lisa Couwenbergh, Micho Dimitrov, Martijn Hesseling, Reinier Lagendijk, Sander van Deurzen, Petra Noordkamp, Antoinette Nausikaa en Lucas Lenglet.
Nog te zien: za. 2 en zo. 3 mei van 13 tot 18 uur. Gratis entree
Jagtlust, Leeuwenlaan 42, ‘s-Graveland
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl