Hoe ze doet – Architect
‘Net toen ik op mijn horloge keek dacht ik, we hebben alle tijd, maar nu moeten we ineens weg,’ zegt Janneke. We zitten weer in de auto.
Met schokkerige bewegingen stelt ze de tomtom in, bladert door wat papieren en start de motor.
‘Ik moet even met iemand bellen.’ Degene aan de andere kant neemt niet op, ze spreekt de voicemail in. Bladert al rijdend door, belt nog een keer, spreekt weer de voicemail in. Nogmaals herhaalt ze dit. We zijn onderweg naar een vergadering.
‘Ja sorry hoor, dit komt er dan zomaar tussendoor,’ zegt Janneke haastig. Een korte stilte.
‘Shit, is de benzine ook nog op, soms denk ik, ik heb genoeg benzine maar dan moet ik in eens tanken,’ zegt ze even snel.
Alsof ze steeds vergeet dat de tijd doortikt, en wanneer ze hierachter komt, iedere keer weer opnieuw schrikt.