Het werk van Domas van Wijk
Op woensdag avond 11 juli is kunstenaar Domas van Wijk uitgenodigd om visueel te reageren op het gesprek tussen Lucas Lenglet en presentator Luuk Heezen.
Domas van Wijk. Een Namaak-kaars met ledlampje flikkert en creëert onregelmatige geluidspatronen op een elektrische gitaar. Het geluid van de gitaar stuurt een morse-lezer aan, die een absurd gedicht produceert waar dada-kunstenaar Kurt Schwitters trots op zou zijn geweest. De woorden worden afgedrukt door een laserprinter, die met zijn op-en-neer-bewegingen een maagpomp activeert en deactiveert. De maagpomp laat een rubberen kip in de vorm van een vrouw in lingerie vol-en leeglopen, terwijl de schaars geklede dame luidkeels gilt bij elke ademstoot. Dit is ongeveer wat je krijgt als je Domas van wijk alleen laat met een hoop elektronische gadgets en een tentoonstellingsruimte. Hij zal de gelegenheid Wellicht vieren door wat champagneflessen te ontkurken met behulp van vibrators.
Domas van wijk bouwt zijn installaties op uit bestaande objecten, machines en situaties, die een nieuwe toepassing en betekenis ontlenen aan de combinaties die van wijk tussen hen tot stand brengt. Net als bij de meeste hedendaagse technologie blijft het onduidelijk hoe het werk mechanisch in elkaar steekt. Maar de geluiden die ontstaan tussen de verschillende ‘ontmoetingspunten’ maken deze onzichtbare mechanieken en elektronische verbindingen wel waarneembaar. Hoewel het auteurschap van de kunstenaar indirect aanwezig is in de connectie tussen de verschillende elementen in de installaties, lijkt ze een eigen leven te leiden. Tekst door: Adelheid Smith