Het verloop van het archief

25 februari 2016

‘Vroeger waren er geen kopjes’, zegt René van Beek, conservator van het Allard Pierson Museum. Nadat ik het topje van een berg fotografeerde, inmiddels een artefact uit de collectie van het Teylers museum, raakte ik geïnteresseerd in bodemvondsten. Was er ook een bodem die als object, genummerd en wel geconserveerd werd? Toen ik het archeologisch museum benaderde werd ik uitgenodigd om verschillende bodems te komen bekijken, van schalen, kommen, vazen, maar niet van kopjes.

Elke bodem draagt een eigen nummer dat hun oudheid aangeeft, dat wil zeggen, de volgorde waarin het onderdeel uit begon te maken van de museumcollectie. Zo ontstaat er in elk (archeologisch) museum een alternatieve tijdslijn ten opzichte van de geschiedkundige, afhankelijk van het ordeningssysteem van het archief. Een waarvan de getallen geen jaartallen aangeven maar een lukrake volgorde van verschijnen. Zo schijnt het ‘British Museum’ een register aan te houden dat op basis van het jaar van verworvenheid is opgemaakt. Een object uit de late Middeleeuwen kan zomaar ouder in de collectie zijn dan een uit de oudheid. Een documentatie waarin volgorde een nieuwe historie vormt, één waarin elke vondst een moment weer hedendaags is.