Graduation Show: Re-inventing Daily Life
Graduation show van de masteropleiding van het Sandberg Instituut
Tussen 13 en 20 juni is aan de Looiersstraat in Amsterdam de afstudeertentoonstelling ‘Re-inventing Daily Life’ te zien. De kunstwerken vormen het resultaat van een tweejarige master van het Sandberg Instituut, een master die de rol van theater en kunst in het dagelijks leven onder de loep legt en de kloof tussen kunst en samenleving bevraagt.
Deze onderzoekende grondslag wordt meteen duidelijk als je door de tentoonstellingsruimte loopt. Concept, vorm en uitvoering gaan veelal hand in hand; de kunst is het onderzoek zelf, zoals bijvoorbeeld bij Iedereen houdt van Gijs Velsink en Gijs Velsink houdt van jou van Gijs Velsink. Deze kunstenaar, die tijdens openingsuren gin-tonics inschenkt op een pleintje buiten het hoofdgebouw, jaagt het na om een cultfiguur te zijn. Hij heeft een heuse merchandise-lijn opgezet, en voor een aardig prijsje kan je eigenaar zijn van een t-shirt of een button waar het gezicht van Gijs Velsink op prijkt.
Op het eerste gezicht is het vooral ludiek, maar toch roept zijn werk vragen op rondom de neiging die mensen hebben om elkaar na te roepen en om mensen te vereren om het vereren. Welke mechanismes zorgen ervoor dat we cultussen rondom personen bouwen, hoe houden ze stand en hoe storten ze in?
Een werk waar je niet omheen kan is A Talking Lamp And Others van Laura Bolscher, een ruimte binnen de tentoonstelling die door een groot rond houten hekwerk aan het zicht wordt onttrokken. Bij het betreden van het gebouw aan de Looiersstraat loop je er meteen tegenaan. Binnen lijkt het op een kantoorsetting, met een lessenaar en een ronde vergadertafel met krukjes. Haar werk verkent de werking en uitwerking van communicatie, en dan met name het systeem van de spraak. Als toeschouwer word je opgenomen in een kleine opvoering die zich afspeelt volgens een vast stramien van opeenvolgende instructies. De instructies worden gegeven door een gele lamp die boven de tafel hangt, en die ook een stem heeft. Woorden worden teruggebracht tot klanken, ze worden rekwisieten, tastbaar.
Het spel van het leven van Sjors van Leeuwen stelt op een lichtvoetige manier onze maatschappelijke conventies aan de kaak. Het spel is een soort mengeling tussen Snakes & Ladders en Ganzenbord, maar in plaats van dat er winnaars en verliezers zijn wordt er eerder bevraagd wanneer je een winnaar of een verliezer bent. De ‘game play’ is een levensloop die parallel loopt aan dat van jezelf, met alle voorspoed en tegenslagen van dien.
Op een lichtvoetige wijze komen thema’s zoals monogamie, sterfelijkheid en maatschappelijk succes aan bod. Ergens ga je je eigen leven ook zien als de uitkomst van een groot spel, wat de soms tragische kantjes relativeert en humoristisch maakt.