Father Can’t You See Im Burning?
Donderdag was ik bij de opening van de tentoonstelling Father Can’t You See Im Burning? in de Appel Amsterdam, maar ik zag niets branden, het was een beschaafde tentoonstelling met mooie en minder mooie werken , urgente en minder urgente werken.
De curatoren hadden de situationisten als uitgangspuntgenomen maar waren niet in de stad gaan dwalen, zoals de situationisten maar In de tentoonstelling wordt een radicale erfenis verkend aan de hand van een belangrijk historisch non-event, een tentoonstelling van de Situationist International die nooit heeft plaatsgevonden. In 1959 schreven de Situationisten een voorstel aan directeur Willem Sandberg om een labyrint te bouwen in het Stedelijk Museum. Op papier klonk het allemaal heel spannend, alsof de Appel tot een groot levend en briesend organisme was omgetoverd. Ik zag een een buik die als een zelfstandig object inademde en weer uitademde, er was atelier waar iemand een verbeterde verise van de aanwezige kunstwerken voortselde, er waren magische zwarte bollen van Justin Gosker, een fantastische tekening van Jan Rothuizen maar de wereld waar we in leven, het kloppend hart, bleef buiten de muren van het instituut. Veel kunst over kunst.
.
voor meer informatie: de Appel
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl