EINDEXPO BCADEMIE 2018 – SCHAAR EN RUPS
Terwijl het schooljaar ten einde loopt en kinderen met waterpistolen door de straten jagen, wordt een nieuwe garde kunstenaars kwiek het nest uitgewerkt. Ze krijgen nog één kans de harten van critici voor zich te winnen tijdens hun afstudeerexposities- maar dan moeten ze het voortaan zelf gaan doen. Want na de academie begint het pas echt! Hoe houd je jezelf gelukkig in de grote, intimiderende kunstwereld? Om afgestudeerden daarmee wat verder te helpen richtten Alex Jacobs en Daan den Houter drie jaar geleden de postacademische Bcademie op. De afgelopen dagen exposeerden achtendertig deelnemers en hun mentoren van de Bcademie in Garage Rotterdam, hieronder een paar juweeltjes:
Bij binnenkomst valt direct een grote, fluwelen bol op. Oranjerood als de planeet Mars en zacht als Pino van Sesamstraat ligt de bol bovenop paarse latten. Deze vormen een slagschaduw en maken het werk van Elise Maslow tot een magnetisch geheel. Met het pluizige ding benut Maslow haar eigen kleine vak van twee vierkante meter (de Garage is opgedeeld in tweeënveertig vakken) op een mooie, volledige, manier. Behalve dat ik het werk moeilijk géén knuffel kan geven is dit genoeg gezegd, dus laat ik me door de sirenenzang van een virusscanner naar Björn Zielman leiden.
Zielmans presentatie bestaat uit een rechthoekige zuil die je aanroept met pop-ups en telefoontjes die je onmogelijk kunt weigeren, een dwingende aanwezigheid van het ergste soort. De video toont beelden van zwarte figuurtjes in boterhamzakjes en spreekt over ‘Stront: het eigene en het verschil’. Aan de andere kant van de zuil is een al even psychedelisch tafereel te zien met tekeningen van een 21e-eeuwse Bruegel.
Van het grootste werk in de ruimte ga ik naar het kleinste. Het werk van Monique van de Ven is fragiel, en toch turbulent en sprookjesachtig. Een houten doos van keramiek vormt tegelijkertijd een poppenkast en een appartement. Diverse minimeubels hebben hun plaats in deze knusse maar overhoop gehaalde ruimte, waarin twee reuzelapjes ontbijtspek, als de beren in het huis van Goudlokje, lijken te zijn binnengedrongen.
De kleine bewoners van dit poppenhuis zouden ongetwijfeld verdwalen in het organische doolhof dat Martijn Linssen gemaakt heeft. Het lijkt op een smakelijke waterplant, maar misschien is het helemaal niet voor vergelijking vatbaar. Een enkele interpretatie opdringen zou geen recht doen aan de fantastisch dynamische uitstraling van dit werk. Wat het allemaal kan zijn doet er niet toe: de smeuïge manier waarop het keramiek zich laat zien, en de vloeiende kleuren die het zo veranderlijk doen lijken, maken het werk. Ook niet te vergeten zijn de twee vadsige gereedschappen ernaast in de vorm van een schaar en rups.
Laat me afsluiten met een schone lei. Selma Hengeveld heeft van oude teksten nieuw papier gemaakt. Een dik, leeg vel, waar oude meningen en observaties nog doorheen schijnen. De geschiedenis hoeft niet geschrapt te worden. Vakmanschap en kunstenaarschap maken zo een prachtige combinatie in het werk van Hengeveld.
Bcademie-eindexpo On my way to the galactic supermarket, need anything? Van 12 tot en met 15 juli 2018, Garage Rotterdam.
Deelnemers: Kira Fröse / Sarah Amrani / Emma Bijkerk / Jorik Galama / Niko Riedinger / Pip Passchier / Magali LLatas / Laura Hopmans / Bart Lunenburg / Aalt van de Glind / Monique van de Ven / Martijn Linssen / Ole Nieling / Machiel van Stokkum / Selma Hengeveld / Marloes Meiborg / Rik Mertens / Melle Nieling / Henriette von Muenchhausen / Judy Taylor / Joes Adriaansens / Dieuwke Eggink / Rose Guitian Katie Ceekay / Carlijn Kingma / Klaas Hendrik Hantschel / Annabelle Binnerts / Kristel Geerts / Bastiaan de Kramer / Raquel Vermunt / Elma Cavcic / Esther Hans / Robin Kersten / Leonard Linden / Jessie Westgeest / Elise Maslow / Björn Zielman / Wandschappen / Daan den Houter / Maarten Bel / Ralph de Jongh / V&B (Alex Jacobs en Ellemieke Schoenmaker)