Eindexpo Artez Arnhem, 2015

Janneke Kragt presenteerde haar werk in een kleurrijke caravan buiten op de stoep. Zij wil vooral beeldende kunst op een laagdrempelige manier buiten de kunstwereld aanbieden door deze naar de mensen toe te brengen middels bv de caravan. Daarbinnen waren diverse videowerken te zien van verschillende acties die zij had ondernomen, zoals bv zich aanbieden om klusjes voor mensen uit te voeren. Meest opmerkelijke onderneming was het langs garages etc gaan waar er kalenders met (half-)naakte vrouwen hingen en deze om te ruilen voor een zelf gemaakt schilderij van een naakte vrouw.

Johannes Kronenburg toonde drie werken, een foto van een zeshoekige orkaan op Saturnus, een venushaar-varen in een eveneens zeshoekige kas met een ventilator erin die deze deed trillen, en een verbrand bootje van hout. Een raadselachtige opstelling waarbij woordconnecties gemaakt konden worden tussen de plant varen – met een boot varen; Saturnus en Venus. De kunstenaar wilde met dit werk op zoek gaan naar universele vormen zoals het hexagon (de zeshoek) waar vele elementen uit de natuur zijn opgebouwd. Maar de werken hadden ook met de tijd en vergankelijkheid te maken.

Jan Kuhlemeier exposeerde met een aantal monochrome schilderwerken, die met een paletmes gezien de vegen en krassen opgezet waren. Vooral de werken die als bijna een sculptuur van de wand afweken door zogenaamd op te krullen waren opmerkelijk.

Ghislaine Schlechta had in een vierkante ruimte op alle vier de muren haar video-installatie geprojecteerd. Te zien waren diverse lege interieurs; de mensen waren slechts op de beeldschermen in die kamers te zien, al etende of slapende of kijkende. De omgekeerde wereld dus.

Anna Schepers maakt breekbare tekeningen op zowel papier als met keramiek. In haar werk komen veel rasters, vakjes, kruisjes maar ook arceringen voor. De handeling staat vaak centraal in haar werk. Soms waren haar tekeningen heel fijntjes, en soms juist heel slordig, twijfelend en zoekend opgezet. In een ladekast presenteerde zij ook al haar geschetste ideeën.

Juliette Thissen onderzocht met haar werk de seksuele identiteit en de rolverdeling tussen man en vrouw door maandenlang haar lichaam te trainen om dit zo sterk mogelijk als van een man te krijgen en zich zo ook te kunnen gedragen. In een video is te zien hoe zij met een trainer werkt aan haar lichaam door te boksen, gewichten te heffen. Deze trainspullen met daarop de teksten “a received notion of maculinity”  en “allow me to change my mind” werden in een installatie getoond.

Sophie Vermeulen had van familieleden en vrienden intieme portretten gemaakt. Zij liet haar onderwerpen op de grond liggen en plaatste naast en over hun hoofden objecten waarmee zij die personen associeerde. Het leverde kleurrijke en eigenaardige fotowerken op.

Mireille Tap deed meerdere keren per dag een performance op een gymmat met daarop vreemdsoortige toestellen waarin/tegen zij zich plaatste en middels een microfoon bepaalde zinnen herhaaldelijk uitte met een bijna kinderlijk onschuldige stemmetje: “Hey baby, let me take care of you” of  “I’m really sorry for you”.  Voor iedere performance en apparaat had ze andere eigenaardige outfits.

Rosalie van Oorschot had een prachtige ruimtelijke installatie gemaakt met een vloer waarop diverse objecten waren uitgestald zoals twee lange staven die blauwe kleisels ondersteunden, een spiegel met een gipsen ballonvorm, en een kast die tevens licht gaf. De vloer was om een bestaande pilaar in de ruimte gebouwd en aan deze pilaar was een soort raam met luxaflex bevestigd. Het mooie van deze installatie was dat alles helemaal van een beschilderde huid voorzien was, de staven, de plinten om de pilaar, de kast, alles was beschilderd een leek een ander materiaal te zijn.

Grace Lee (docentenopleiding) viel op met een prachtige ladenkast waarin foto’s van allerlei takken waren opgeborgen met afwisselend de echte takken, afgebrande takken en takken in de vorm van as er bovenop.

Jip Warmerdam (interaction design) had een manier ontwikkeld om via 10 sensoren op de gewrichten van de mens geplaatst, alle bewegingen van een drager te kunnen volgen en deze om te kunnen zetten in 10 objecten die mee bewogen. Dit keer werden de lichaamsbewegingen van een danser omgezet in reflecterende lichtvlakken op het plafond, maar deze techniek kon ook gebruikt worden om beweging bv in geluid om te zetten.

De eindexpositie van Artez Arnhem was van 1 t/m 5 juli 2015 te zien.