Don’t loose your hands

‘Don’t loose your hands’ schrijft Nik Heemskerk mij in een mail over zijn boek Tuurelures. Dat is wat de student Illustratie aan Hogeschool voor de Kunsten Utrecht kwijt wil over zijn boek. Een aantal dagen reist het boek met mij mee om te achterhalen wat de kunststudent wil vertellen met zijn uitspraak.

Op bijna elke pagina van het boekje vind je illustraties van handen. De hand wordt een eend, een pistool en een lavalamp in zijn tekeningen. De hand is een kreeft en een wereldbol. Handen maakt hij aan de poten van een krokodil en ook aan die van een reiger. De hand is een stad, een skyline en een vuurtoren. Een aantal van zijn tekeningen beginnen met een getekende hand, soms natuurgetrouw, soms in een lossere vorm. Elke tekening reageert op de lijnen en vormen van de vorige tekening, zo verandert de hand langzaam in een lavalamp of kreeft. In een keten van vormen die net niet op elkaar lijken tekent Heemskerk alles wat verborgen lijkt te gaan achter de wereld van onze handen. Op sommige pagina’s sluiten de tekeningen op elkaar aan als dominostenen, op andere pagina’s liggen de stenen uiteen: waar de kijker zelf de schakering aan tekeningen mag samenstellen. Je wist nog niet dat een hand ook een vis of een wolkenkrabber kan zijn, maar Heemskerk brengt het als een logisch verhaal.

‘Ik ben gefascineerd door handen, ik heb het idee dat verschillende handen in staat zijn verschillende verhalen te vertellen’ aldus Nik Heemskerk. In de zomer fotografeert hij een dag in Den Haag allerlei handen, dat is de start voor dit boekje. Nadat hij foto’s had gemaakt in de stad, experimenteert hij wat met verschillende materialen; besluit dat zwarte inkt het meest geschikt is en duikt verder in het universum van de hand. 

Als illustrator zijn je handen goud waard, daar moeten ideeën in concrete lijnen uit voortvloeien. Zij zetten de creativiteit om in beweging en beeld. Je handen zijn je instrument, net als de pen en het inkt. ‘Don’t loose your hands’ staat achter in het boek. Vrij vertaald: verlies je handen niet, maar zorg ook dat ze niet te slap en losjes worden. Handen die net zo sloom worden als het lichaam van de dansende man op de achterpagina van het boek. Een illustrator die slappe handen heeft, verklungelt zijn eigen ideeën. De foto is een afbeelding van de ‘tegeltjeswijsheid’: don’t loose your hands. Leun niet teveel op de muziek als je danst, maar maak je eigen sprongen.

Heemskerks handen blijven voorlopig nog schuren over het papier, want deze serie kan doorgaan tot in de oneindigheid. Elk beeld doet je afvragen: wat komt hierna? Vol overtuiging dat in elke tekening weer een ander beeld verborgen zit brengt de drang om te tekenen naar boven. Hij draait vorm en restvorm om, herhaalt, verandert, ontdekt en tot je er Tuurelures van wordt. 

Voor meer informatie over het boekje kun je contact opnemen met Nik Heemskerk via nikheemskerk@hotmail.com.