De week van Eros
Terwijl we in het westen een beeldcultuur hebben ontwikkeld waarin (vrouwelijk) naakt en seks steeds meer aandacht krijgen, lijkt de westerse mens daar op persoonlijk vlak steeds verder van af te staan. In videoclips van artiesten als Nicki Minaj hebben de billen van de vrouw een grotere hoofdrol verworven dan ooit, ruim de helft van alle jongeren kijkt wekelijks of zelfs dagelijks porno en televisieprogramma’s waarin de protagonisten voor de camera seks hebben vieren hoogtij. De jeugd begint daarentegen steeds later met hun eerste keer, geliefdes hebben minder seks per maand dan tien jaar geleden en foto’s van vrouwen die borstvoeding geven worden online en in bladen gecensureerd vanwege de blote tepels. We zijn preutser dan ooit, zou je kunnen stellen. Onze ogen mogen dan gewend zijn aan porno, erotiek en seksualiteit is toch iets anders. Van erotiek gaan we blozen, krijgen we het warm en daar weten we ons geen houding (meer) mee te geven.
Seksualiteit heeft in de beeldende kunst altijd een grote rol gespeeld. Het verschil tussen de beeldende kunst en de mainstream beeldcultuur op het gebied van seksualiteit zit in de afwezigheid van commercie. Het naakte lichaam in de kunst wordt (meestal) niet ingezet voor meer kijkcijfers, geld of aandacht, maar omdat de kunstenaar gelooft in de kracht van erotiek. Omdat de kunst, seks kwetsbaar, heet, intiem, onhandig en experimenteel maakt.
Omdat de kunst, seks kwetsbaar, heet, intiem, onhandig en experimenteel maakt.
We zouden kunnen stellen dat seks een relatie heeft met spiritualiteit. De mens raakt in extase, moet zich enigszins aan zijn aardse lichaam kunnen ontstijgen wil het een hoogtepunt bereiken en het rationele denken wordt op die intieme momenten even losgelaten. Kunstenaar Koes Staassen vertelde eens dat het maken van een kunstwerk lijkt op het hebben van seks als er gekeken wordt naar deze mentale staat van zijn. Seksualiteit in de beeldende kunst lijkt daarom niet alleen over de uiterlijke kenmerken van seks te gaan, maar ook vaak over deze spirituele ondertoon. Over dat wat je niet ziet aan seks, maar wat je voelt.
Een kunstenaar vertelde ooit dat het maken van een kunstwerk lijkt op het hebben van seks als er gekeken wordt naar deze mentale staat van zijn.
Maar hoe verbeeld je seksualiteit en erotiek als kunstenaar in een maatschappij die daar steeds verder vanaf lijkt te staan? Welke rol speelt die spirituele staat van zijn in een seksueel kunstwerk? Hoe kom je eigenlijk tot een erotisch geladen werk? Welke sfeer in je atelier is daar voor nodig en hoe vind je je plek met deze kunst in een land waar mensen vaker door de regen fietsen dan aan seks lijken te doen?
Hoe vind je je plek met deze kunst in een land waar mensen vaker door de regen fietsen dan aan seks lijken te doen?
De Breitner Academie
<spanCalibri”,sans-serif”>In De week van Eros, die vandaag start, zal mister Motley dagelijks artikelen publiceren rondom de beeldende kunst en seksualiteit. Thema’s als ‘het erotiseren van materiaal’, ‘<spanCalibri”,sans-serif”>het secundaire lichaam’, ‘gender en identiteit’, ‘verleiden, bevruchten, geboorte’ en ‘de pornografische samenleving vs. de hedendaagse preutsheid’ zullen de revue passeren. Deze week komt voort uit een samenwerking met de Breitner academie in Amsterdam. Aankomende week (28-1 tot en met 1-2) nodigt de redactie dan ook kunstenaars, schrijvers, sprekers en wetenschappers uit om op deze academie te praten over dat waar we maar moeilijk woorden voor vinden; seks, seksualiteit en intimiteit. Kunstenaars Aukje Dekker, L.A. Raeven, Koes Staassen, David Bade en Kinke Kooi gaan met de studenten nieuw werk maken en daarnaast geeft kunstenaar Daan Couzijn een performance, houden Belle Barbe en Marilyn Sonneveld van <spanCalibri”,sans-serif”>Wipsite een lezing over de toekomst van seksuele voorlichting, Luuk Heezen interviewt live L.A. Raeven en Kinke Kooi, redacteur Ellis Kat interviewt porna reggiseur en kunstenaar Jennifer Lyon Bell en schrijver Maartje Wortel zal een heet verhaal voordragen. Al deze makers , denkers en kunstenaars zijn uitgenodigd omdat ze in hun werk een relatie aangaan met erotiek, identeiteit en seksualiteit. En dan geen kunstenaars die enkel graag naakte vrouwen portretteren, maar makers die seksualiteit, erotiek, porno, gender, naakte lichamen en de relatie met spiritualiteit willen begrijpen, ondergaan en uitdiepen. Kunstenaars die middels het experiment onze aannames over seks verbreden en grenzen doen laten vervagen. Opdat het een hete week mag worden.
<spanCalibri”,sans-serif”>*Het programma op de Breitner academie is helaas niet publiek toegankelijk, maar alle artikelen die dagelijks worden gepubliceerd uiteraard wel.
*Design: Elsemarijn Bruys