DE VRIJHEID DIE DE WERELD VERLICHT
‘’Het Vrijheidsbeeld (Engels: Statue of Liberty) is een standbeeld in de New York Bay. Het beeld staat symbool voor de vrijheid, een van de kernwaarden van de Verenigde Staten, en geldt bovendien als een teken van verwelkoming van iedereen: terugkerende Amerikanen, gasten en immigranten.’’
Als je op Wikipedia de term ‘vrijheidsbeeld’ intypt, krijgt de lezer bovenstaande inleiding voorgeschoteld. ‘Als teken van verwelkoming van iedereen: terugkerende Amerikanen, gasten en immigranten.’ Het is natuurlijk Wikipedia, geen wetenschappelijk betrouwbare bron, maar toch, deze definitie moet zo ongeveer de symbolistische waarde van de Statue of Liberty representeren. Het klinkt bijna ongeloofwaardig in het ‘tijdperk-Trump’. Een tijd die zich laat definiëren door onder andere het nieuwe inreisverbod dat afgelopen zondagnacht opnieuw door de Amerikaanse president in het leven is geroepen, om zo alle burgers uit Noord-Korea, Venezuela, Iran, Tsjaad, Libië, Syrië, Jemen en Somalië te weren op Amerikaanse bodem. * ‘Making America Safe is my number one priority. We will not admit those into our country we cannot safely vet.’
Maar toch, het blauwe standbeeld dat prijkt voor de kust van New York verkondigt in essentie nog steeds haar oorspronkelijke boodschap. De boodschap die kan worden gelezen in de volledige titel van het werk. La liberté eclairant le monde, oftewel: De vrijheid die de wereld verlicht. Het beeld is een geschenk van Frankrijk aan Amerika om hun vriendschap te bekronen en het metershoge kunstwerk is dan ook ontworpen door Gustave Eiffel naar aanleiding van een oorspronkelijk standbeeld van Frédéric Bartholdi. Het schijnt dat Bartholdi ’s moeder model heeft gestaan voor het oorspronkelijke beeld. In 1884 werd de staalconstructie met haar koperplaten door Eiffel voltooid in Frankrijk en op het schip gezet richting New York: 350 stukken staal, verdeeld over 214 kratten. Vier maanden duurde het om het immense standbeeld weer op te bouwen in Amerika en op 28 oktober in 1886 werd ze ingehuldigd. De kroon van het beeld bestaat uit zeven punten die de zeven continenten en zeeën moet symboliseren.
Het mooiste detail bevindt zich op het voetstuk. Daarin is het sonnet The New Colossus (1883), gegraveerd van de Joodse dichter Emma Lazarus. Het gedicht met haar beroemde regel toont de gastvrijheid die Amerika ooit moet hebben gehad en hopelijk spoedig weer terugvindt. “Give me your tired, your poor,’’
Mister Motley vond in de voegen van het internet oude foto’s die het bouwproces van het metershoge beeld laten zien. Een selectie:
* Het nieuwe inreisverbod moet op 18 oktober van kracht worden, maar over de legaliteit van de maatregel buigt het hooggerechtshof in Washington zich nog.