De Nieuwe Ruimte
‘’Don’t stop me now. I’m having such a good time. I’m having a ball. Don’t stop me now.’’ De stemmen van drie jonge jongens schallen door de expositie ruimte. Mensen drinken bier, lopen wat rond en zingen karaoke. Aan de muren hangen gekleurde abstracte schilderijen. Diverse latjes die beschreven zijn met tekst liggen verspreid over de vloer en in de hoek staat een plastic tas van de markt gevuld met stof.
Expositieruimte Derde Wal in Nijmegen organiseert om de aantal weken de tentoonstelling De Nieuwe Ruimte. In deze tentoonstellingsreeks wordt ruimte en tijd geboden aan beginnend kunstenaars om vanuit Derde Wal te werken en artistieke opvattingen uit te wisselen. Afgelopen vrijdag vulde Ide André de binnenruimte met abstracte schilderkunst en in de buitenruimte stond het werk van Maarten Bel.
Ide André zit in het eindexamen jaar van de Fine Art opleiding aan de Hoge School voor de Kunsten in Arnhem. Hij werd benaderd door Derde Wal om een tentoonstelling te maken en dit gaf hem de kans een goed overzicht te krijgen van het werk dat hij het afgelopen jaar maakte. De basis van zijn werk is schilderkunst. Hij stelt zichzelf constant de vraag: ‘’Welke handelingen horen nog bij het schilderen vandaag de dag’’? Hij ziet schilderkunst als een object waar een spoor op wordt achtergelaten. Hierin vindt hij iedere handeling even belangrijk. Van het kopen van het doek tot het opspannen hiervan.
Rechts achter in de hoek van de expositieruimte hangen aan de witte muur twee schilderijen. Geel fel gekleurde doeken met daarop witte vegen. De doeken zijn voormalige vlaggen geweest die hingen aan de slagbomen van een pont. Enthousiast wijst Ide André naar de zwarte vlekken op deze gele ondergrond. Deze vlekken zijn ontstaan toen de stof nog een vlag was en hij eert deze vlekken door ze een prominente rol in het werk te geven. Nadat de vlaggen van de pond werden verwijderd haalde Ide André ze door de pers van de zeefdruk. Hij bewerkte de doeken verder en vertelt dat hierin esthetiek een grote rol speelt. Bij het bewerken van de doeken kijkt hij hoe hij het doek mooier kan maken. De gele doeken zijn gespannen op houten latten en de randen van het hout zijn nog duidelijk zichtbaar. De kunstenaar wil hiermee de handeling van het opspannen naar voren brengen en laten zien dat de doeken later pas zijn opgespannen en eerst een andere functie hebben gekend.
De houten latjes, besmeurde kartonnen platen en de plastic zakken gevuld met stof zijn verspreid door de expositieruimte. Het atelier van Ide André wordt hiermee deels naar binnen gehaald in de ruimte van Derde Wal. Hij vergelijkt dit met zijn doeken. Zijn doeken worden altijd van buiten naar binnen in het atelier gehaald om vervolgens weer buiten getoond te worden. Met de objecten uit zijn atelier gebeurt nu hetzelfde en overwegingen en handelingen die ontstaan bij het schilderen worden getoond. Dit gebeurd heel letterlijk zoals de stoffen van de markt die hij koopt voor zijn doeken. Maar het komt ook subtieler naar voren door de kartonnen platen die normaal als vloer dienen in zijn atelier en sporen laten zien die achter worden gelaten tijdens het schilderen.
Op de buitenmuur van Derde Wal staat het werk van Maarten Bel. Een ijzeren windwijzer met de tekst ‘’I think that way’’. De wijzer draait met de wind mee. Een poëtisch werk dat enerzijds laat zien hoe onze meningen en opvattingen iedere dag anders worden gevormd en totaal kunnen verschillen met de dag ervoor. Anderzijds refereert het werk naar ruimdenkendheid die zo vrij kan zijn als het suizen van de wind. De ruimdenkendheid die Ide André heeft op het fenomeen schilderen. En de ruimdenkendheid van Derde Wal die jonge makers iedere maand weer de totale vrijheid geeft voor het experiment.
Alle foto’s zijn gemaakt door Joep Janssen
De expositie is 21 en 22 februari nog te zien bij Derde Wal. Klik hier voor de website van Ide André. Klik hier voor de website van Maarten Bel.