De leporello van Sasja en Trudy
Sasja Janssen en haar tante Trudy van Soest maakten samen een boekje ter gelegenheid van de tentoonstelling As if, in Maastricht. Sasja maakt gedichten, Trudy van Soest is beeldend kunstenaar en maakt schilderijen, installaties, objecten en wat al niet meer. Het boekje is een leperello, zo’n verrukkelijk boekje dat je uitrolt tot een lange sliert of pagina voor pagina bekijkt en dan omdraait om de andere kant te lezen. Onlangs kreeg Sasja vijf sterren voor haar dichtbundel ‘ Ik trek mijn species aan’ van de Volkkrant. Lezen en herlezen, deze gedichten over lusten en verlangens van de mens.
Mister Motley publiceert het titelgedicht met de beelden van Trudy van Soest.
As iF’ in Het Gouvernement aan de Maas Maastricht, deze expositie is geïnitieerd door Trudy van Soest, zij vroeg de kunstenaars iets te maken voor deze gelegenheid.
Deelnemers: Sasja Janssen; Mark Kadota; Isabelle Smeets; André Wiehager; Paul Ritt; Chung-hsi Han; Trudy van Soest
Limburglaan 10
6229 GA Randwyck-Maastricht
van 11-07-2014 t/m 28-09-2014
Ik trek mijn species aan
1
Ik werd uit een punt geboren op een ochtend negen uur
de eerst denkbare ochtend omdat hij niet uit de nacht
kwam, hij kleurde van hardfuchsia tot zwavelgeel
dat weet ik nog.
De juiste, juist in scherpte en in volume door iemand
met een 9H in haar hand gezet, kort even genageld
ze noemden haar God behalve ik.
Een gruwelijk eerst, maar ik hield er eindelijk mee op
niemand te zijn.
2
Ik droeg een geboortehemd dat ook een doodshemd zou zijn
dat kan niet, toch is het zo.
Niet ver van hier werd ik ooit weer een punt, de enige
wel een zwakkere, misschien met een 9B gezet door diezelfde
iemand, ze kurkte me in mezelf terug, voorlopig de katoentjes
geurend in mijn kast.
3
Ik geloofde dat de dingen tegelijk gebeurden.
Kan zijn de species die ik moest aantrekken, kan zijn de beweging
kan zijn de vrolijkheid of waanzin of allebei, kermis in de hel.
Ik geloofde dat het sneeuwen moest, het denken eronder, en ik
aangroeide tot mijn eigen testbeeld
verraderlijk hetzelfde zoals dat van elk ander.
4
Ik kon meteen al heel goed leven en voorspelde wat ging komen.
Toen de liefde kwam niet eens in de verschijning
van een jonge engel vergat ik mijn punt en vatte vlam, geel
een fuchsia hart.
Toen vergat ik het vergeten, bloot als een enkelvoudige roos.
5
Ik trok daarna mijn species uit, om te zien of ik leeg was
om te zien of ik dat durfde, de bloedeloosheid ik durfde.
De anderen loerden naar hoe ik was, dat er niets van me
overbleef, moest er wat overblijven van mij of iets?
6
Ik kon meteen minder goed leven, je moet niet uittrekken
wat bijna niet aangaat, terug de mal in was uit de vorm.
Trudy van Soest (Venlo, 1953) is beeldend kunstenaar, werkt met fotografie, tekst, maakt objecten en installaties. ‘Het handelt rond ‘schouwen’, fragmenten van werkelijkheden die zich aan ons voordoen, het niet weten ervan.’
Sasja Janssen (Venlo, 1968) debuteerde in De Revisor en publiceerde de romans De kamerling (2001) en Teresa zegt (2005). Daarna de poëziebundels Papaver (2007) en Wie wij schuilen (2010). Ik trek mijn species aan, verschenen in april van dit jaar, is jubelend ontvangen. Haar werk wordt door uitgeverij Querido uitgegeven. Ze doceert Nederlands als tweede taal.