De kunst als sloophamer – Opnieuw leren luisteren in het Antropoceen
Wat is de meerwaarde van kunstonderwijs in de relatie tussen mens en klimaat en mens en ecologie? Toen kunstdocent Lex van der Steen in zijn afstudeerjaar zat, wilde hij onderzoeken hoe hij in zijn werk de relatie tussen mens en klimaat kon verbeteren. Hij kwam uit bij ‘object-georiënteerd kunstonderwijs’. Een vorm van kunstonderwijs die in essentie poogt zo min mogelijk onderwijs te zijn. Een vorm die inherent allergisch is voor de doelgerichtheid van het huidige (kunst)onderwijs.
Een van de lessen tijdens zijn studie bestond enkel uit wandelen en zwemmen in een kanaal. Die ene les als docent in spe heeft zijn perspectief op de wereld en op kunsteducatie voorgoed veranderd. De docent als iemand die het onderwijs als onderwijs eerst afbreekt, om vervolgens de leerlingen te leiden door een kaderloze wereld, de wereld van de ecologie.