De kantine – Architect
Een hek door, ik loop Janneke achterna, we passeren verschillende mannen in overalls met helmen.
Zij zeggen elkaar geen gedag, we lopen een trap op, een bouwkeet binnen. Maar twee mannen schudt Janneke de hand: de opdrachtgevers, waarvan één Martin heet.
Ik geef ze ook een hand, noem mijn naam. Janneke zegt niet wie ik ben, of wat ik kom doen. Snel kijk ik om het hoekje, waar een sterke koffiegeur en luid mannengepraat vandaan komt, hoofden kijken op, knikken, praten of staren verder. ‘Kom we gaan,’ zegt Joke.