Culture of Colors
In de dynamische Art Space van AkzoNobel opent op 27 januari de tentoonstelling Culture of Colors. Wanneer je arriveert bij het grotendeels glazen complex kun je de kunstwerken van buitenaf al zien. Ook binnen laten smalle openingen tussen de wanden van de Art Space delen van aangrenzende kamers zien. Tom Postma Design heeft hier een ontmoetingsplek voor medewerkers en kunstliefhebbers gecreëerd. Het doet denken aan een knusse huiskamer door de comfortabele banken, intieme kabinetten en vloeren met tapijt. Het begrip ‘Kunst boven de bank’ krijgt hier een geheel nieuwe betekenis: de kunst bestaat hier niet om mee te kleuren met meubelen, maar het interieur geeft de mogelijkheid om tijd te nemen voor de kunst en deze deel te laten zijn van alledaagse situaties. De AkzoNobel Art Foundation, onder leiding van Hester Alberdink Thijm, toont in Culture of Colors kunstwerken van meer dan 70 internationale kunstenaars, die in letterlijke en overdrachtelijke zin het thema kleur benaderen.
De tentoonstelling is ingedeeld in zes segmenten en start met het veelzijdige kabinet Power of Pigment. In deze open, hoge ruimte vind je installaties, sculpturen en fleurige schilderijen. Pieter Laurens Mol toont in zijn installatie The Total Amount een rijke verzameling pigmenten en bindmiddelen in kleine bakjes achter glas. ‘Een landschap van grondstoffen, dat je door zijn trechtervorm het kunstwerk in zuigt’, aldus de kunstenaar. Boven de diepe kleuren hangt het negatief van een zwart-witfoto, gedrukt op glas. Hier is Mol te zien, die met een tuigje aan een grote haak hangt, alsof hij elke moment in de diepte van de aarde kan verdwijnen. In de collectie van het verf- en coatingbedrijf AkzoNobel is dit kunstwerk essentieel: het toont de herkomst van strakke lak en bonte schilderingen.
Wie verder loopt treft een metershoge wand vol met gloeiende LED lampen. Deze 1792 bollen worden vanaf New York aangestuurd door de kunstenaar, Allard van Hoorn, en veranderen permanent van kleur. Van het ene op het andere moment worden de lichten veranderd van verschillende subtiele schakeringen naar overdonderende contrasten. De veelheid van onderdelen wordt doorgevoerd in een naastgelegen sculptuur van Aisling Hedgecock die uit de zee lijkt gegrepen. Miljoenen piepkleine schuimbolletjes zijn verlijmd tot een weelderig koraal dat ver boven de toeschouwer uittorent.
De volgende ruimte, Evoking Color, vormt een kalme, grijze oase. Te midden van kandelaars en vruchten ligt een geruisloze telefoon in de sculptuur Vanitas (variation) 10 van Hans op de Beeck. Aan de muur ertegenover hangt zijn fotoserie van vredige kinderportretten. Voordat Op de Beeck hen vastlegde vroeg hij hen de ogen te sluiten en te denken aan de paradijselijke tuin. Dit resteert in eenentwintig dromerige kinderen, sommigen lijken in gebed, vredig als Boeddha’s, anderen lachen gelukzalig hun tanden bloot.
Door een smalle doorgang stuit je op de projectie van een traag roterende, digitaal vormgegeven plant. Het is een videoloop van het kunstenaarsduo Broersen & Lukacs waarin natuur en techniek samensmelten. De rol van natuurschoon in onze maakbare samenleving wordt hierin verkend. Een van de doelstellingen van AkzoNobel vindt zijn uitdrukking in dit vertrek, genaamd Beyond Green, waar duurzaam gebruik van de aarde centraal staat. ‘Achieve more with less.’ De kunstwerken bezitten enkel witte en frisgroene tinten en laten de ruimte ademen.
In de gehele tentoonstelling is gekozen voor innovatieve omgang met materiaal. Een goed voorbeeld hiervan is het werk Into Time 13 09 12 van Rafaël Rozendaal. Het is een van de eerste beelden die hij digitaal maakte om deze vervolgens uit te voeren in een lensvormige print. De scherpe vormen lijken te bewegen en doen denken aan 3D ansichtkaarten, waarin de illusie van ruimtelijkheid schuilt.
Het kabinet Colors of Identity toont de verschillende gezichten van de kunst in relatie tot de mens. Een vrouw waarvan het oogwit en de handen gesierd zijn met gekalligrafeerde Hebreeuwse tekens, staat oog in oog met een moderne geisha, gehuld in een mosgroene kimono met bontrand. Naast de Arabische en Oosterse cultuur komt ook onze kapitalistische maatschappij aan bod. Hierin kan elk individu teruggebracht worden tot consument en vanuit dit principe heeft Itamar Gilboa zichzelf vastgelegd. ‘Ik vroeg me af wat ik in een jaar tijd eet een drink en heb hiervan een jaar lang een dagboek bijgehouden. Het resultaat bleek confronterend. De hoeveelheid junkfood, alcohol en koffie was gigantisch. Van alle 8000 geregistreerde producten heb ik een afgietsel gemaakt en het geheel tentoongesteld als een supermarkt. Voor de locatie van AkzoNobel heb ik een bescheiden versie van de samengesteld. Mijn doel is mensen bewust maken van hun levenswijze.’
De veelzijdigheid van de expositie is groot en toont afgezanten van alle disciplines in een onconventionele situatie. Er is geen white cube of harde parketvloer te ontdekken in de Art Space. Elke muur bezit een lichte kleur die de kunstwerken complementeert en voetstappen wordt gedempt door zachte vloerbedekking. De kleine kabinetten geven een intieme sfeer aan de tentoonstelling en zorgen ervoor dat je elk afzonderlijk object op je in kan laten werken. Deze huiselijke variant van tentoonstellen brengt toeschouwer en kunstwerk in nauw contact: zelfs de meest kwetsbare objecten staan open en bloot. Met Culture of Colors weet Hester Alberdink Thijm de kunst in al haar facetten tot zijn recht te laten komen; van pastelzacht tot fluorfel.
Culture of Colors viert de nieuwe Essential Art Space van AkzoNobel en is voor iedereen te bezoeken aan de Christian Neefestraat 2 in Amsterdam. Elk half jaar zal op deze locatie een nieuwe tentoonstelling te zien zijn.