Chronotopia – ingezonden werk deel 1
Enige tijd geleden deed mister Motley een oproep waarin er werd gezocht naar kunstenaars in wiens werk het fenomeen ‘tijd’ centraal staat. Er werd in groten getale aan deze oproep gehoor gegeven, waarvoor veel dank! Hier volgt deel 1 van de inzendingen.
Elise ‘t Hart
‘Ik heb 5 jaar geleden het Instituut voor Huisgeluid opgericht. Het Instituut voor Huisgeluid vormt een begin van een grote verzameling en documentatie van alle geluiden die je thuis tegenkomt. Ik documenteer deze geluiden, leg de bron van het geluid vast (de instrumenten) en ga in gesprek met de eigenaren/waarnemers/ontvangers van het geluid. Ik probeer in installaties de geluiden systematisch in kaart te brengen, te rangschikken en vorm te geven.’
‘Eén van de onderdelen, of beweegredenen, van het instituut is om de geluiden vast te leggen voor later, te archiveren voor de toekomst. Denk maar aan het tikken van de klokken bij oma, of de krakende vloer waar de kinderen op opgegroeid zijn. Het zijn allemaal geluiden die tijdelijk met je mee gaan, belangrijk zijn in jouw herinnering, maar helaas verdwijnen omdat ze niet worden bewaard zoals we dat met beeld wel doen.’
Doris Hardeman
Casper ten Heerdt
‘Als er iets sterk aanwezig in mijn werk dan is het stilte; de stilte en schijnbare stilstand in tijd die samenhangt met reflectie.’
Cornelia Bruinewoud
Monika Auch
‘I am weaving time.’
‘Weven is de oudste binaire techniek en bijzonder geschikt om te vertalen naar computerprogramma’s. Ik heb het weven uit zijn traditionele context gehaald en benut als eigentijdse, autonome constructiemethode.’
‘Tijdens het maken is er ruimte voor speelsheid en serendipiteit. Deze werkwijze staat in direct verband met de langzame techniek. De textuur van het werk assembleert verschillende draden en betekenissen. De hand staat als interface ertussen, zo is de wever ook in de tijdsbeleving de protagonist van onze tijd.’
Walter Baas
‘Vanuit een vooraf gedefinieerd choreografisch ontwerp schilder ik, met behulp van een camera lucida, het door de ramen van mijn atelier invallend zonlicht. De ramen werken als een soort grid. Het zonlicht dat er doorheen schijnt laat in de driedimensionale ruimte een continu verschuivend en vervormende ‘afdruk’ achter. De vastlegging daarvan uit verschillende posities en/of startmomenten, gecombineerd met de tijd die het schilderen ervan in beslag neemt, bepalen de compositie.’
Roland Aalbers
‘Pas als we meerdere standpunten innemen vormen we ons een beeld van de ruimte waarin we zijn. Zoals wetenschappers en kunstenaars in het verleden al hebben opgemerkt is op die manier ruimte ook verbonden met tijd. Daarnaast wordt ruimte ook wel gebruikt als een mentale metafoor: ruimtelijkheid als een weerspiegeling van de geestelijke binnenwereld.’
Vienna Romanee
‘De dagen, de tijd, data zie je voor je ogen door elkaar dansen. Aan elkaar verbonden door middel van mensenharen. Haren zijn elastische, sterke, flinterdunne draadjes die ooit groeide. In dit werk dragen ze eraan bij dat het werk blijft groeien en alles met elkaar is verbonden.’
Jojanneke Dekens
In het kunstwerk Een jaar lang verzamelde Jojanneke Dekens gedurende 2016 dagelijks de pas gewassen haren die ze na een douchebeurt in het afvoerputje vond. Door ze in zakjes te verzamelen en op maand te ordenen, ontstond een collage van een jaar lang haar.
Abel Minnée
In de fotografie- en reclamewereld worden klokken bijna altijd afgebeeld rond 10 over 10; het wordt beschouwd als de meest esthetische stand, de opstaande wijzers stralen positiviteit en optimisme uit, en bovendien komen de wijzers niet over het merklogo heen. Abel Minnée fotografeerde alle tijdstanden die binnen dit kader passen op een Olympusklok met een gridstructuur.
Anne-Friné
The Potato Potato Eaters is een reproductie van De Aardappeleters van Van Gogh, bestaande uit miniaturen uitgesneden uit aardappels. Het proces van ontbinding en transformatie van de figuren was van 02-04-16 t/m 21-08-16 te volgen in MOTI (nu Stedelijk Museum) Breda. Hier kun je een timelapse zien van de graduele desintegratie van de miniaturen:
The Potato Potato Eaters, Anne-Friné