Banana Justice
De werknemers van een ijswinkeltje in West Concord hielden wekenlang de bananenschillen apart van de rest van hun afval. De banaan zelf verdween in verschillende ijssmaken of werd, in schijfjes, tegen een stevige toef slagroom gedrukt.
Op gewone dagen zouden de bananenschillen de prullenbak in zijn gegaan, maar Yi-Chun Lo, een Taiwanese kunstenaar, stak daar een stokje voor. Elke dag kwam ze bananenschillen halen, om ze vervolgens te laten drogen en te verwerken in haar installatie ‘Banana Justice’.
Yi-Chun Lo informeerde de werknemers van het ijswinkeltje dat ze onderzoek deed naar bananen en maakte hen duidelijk dat ze wilde dat elk stukje van deze fruitsoort benut zou worden. ‘I explained that I don’t want to waste any single bit of the banana that is an important food in many countries, and I also explained that the idea of this artwork is about consumption and accumulation in daily life.’ Interactie met de gemeenschap speelt een belangrijke rol in de totstandkoming van Yi-Chun Lo’s kunst. Niet alleen tijdens het maken van deze installatie, maar ook bij eerder werk dat ze maakte. Bijvoorbeeld tijdens haar artist-in-residency verblijf in Japan, toen ze voor het eerst bananenschillen in haar werk gebruikte. Destijds haalde ze een maand lang, elke dag, bananenschillen op bij een lokaal restaurant, en ging in gesprek met de werknemers. ‘By talking to the local people, I feel myself getting involved in the community, and it also helps me to clarify my ideas and the purpose of doing this art project.’
De bananenschillen (afkomstig van het ijswinkeltje in West Concord) werden, wanneer ze gedroogd waren en bijna helemaal zwart waren verkleurd, aan elkaar vast gemaakt. Op zo’n manier dat de schillen samen grote afbeeldingen vormden. Het werd een driedelige installatie: ‘Banana Justice’, waarvan elk deel compleet gemaakt was van gedroogde bananenschillen. (De drie delen heten: History of Banana Republic, Boycott of Market Basket en Umbrella Revolution in HK.) Yi-Chun Lo wilde hiermee politieke en economische systemen scherpstellen, reageren op globalisering versus kapitalisme, en de achtergestelde positie van boeren ten opzichte daarvan benadrukken.
Haar eerste installatie van bananenschillen (toen de schillen afkomstig waren van een restaurant in Japan) ging over de bewogen handelgeschiedenis van bananen tussen Japan, Taiwan en de Philippijnen. De installatie was op dezelfde manier gemaakt als ‘Banana Justice’, maar verbeeldde iets anders: een groot markttafereel. De relatie tussen mens en milieu, tussen economie en rechtvaardigheid, lijkt het onderwerp te zijn dat Yi-Chun Lo fascineert en bevraagd. Misschien is het daarom dat ze graag met natuurlijke materialen werkt, zoals de bananenschil, die ze trouw dagelijks ophaalde en te drogen legde, voordat hij een plekje kreeg in een grote afbeelding, in een groot verhaal.
Door de interactie die Yi-Chun Lo opzoekt met de gemeenschap, lijkt haar boodschap het verhaal van een collectief te zijn geworden. Alsof elke schil in de installatie nog verbonden is met de bananenboer, de handelaar, de consument, en alle anderen die erbij betrokken zijn geweest. Alsof de schil namens hen allemaal, ons iets verteld. Samen vormen de bananenschillen een prachtige afbeelding, maar verbeelden een boodschap waarvan het de vraag is of die wel zo mooi is.
Met de bananenschil is Yu-Chin Lo nog lang niet klaar. Ze wil de mogelijkheden van de schil blijven verkennen en haar installaties gaan combineren met bijvoorbeeld filmprojecties.
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl