Bade Blessing: ‘Tribute’ aan Carel Visser
David Bade geeft zijn visuele commentaar op de actualiteit, zijn leven en ‘de stand van zaken’ in de kunst. Deze keer: een ‘tribute’ aan beeldhouwer Carel Visser.
David Bade over Visser: ‘Bij Kunstuur was voor de serie Hollandse Meesters afgelopen zondag zijn mini-documentaire te zien, gemaakt door Eugenie Jansen en Albert Elings. Een prachtig portret van de fragiele oude beeldhouwer die doorspeelt tot het bittere einde. Ik moest door dit portret en door een eigen prozaïsche bandenwissel op Curacao nog sterker aan hem denken. Een meester van de klassieke formele kenmerken van beeldhouwkunst en die vaak ook werden toegepast met auto-en tractorbanden in zijn assemblage-sculpturen.
Hij was mijn voormalige leermeester op De Ateliers, die me kwaliteit leerde herkennen. Vaak verduidelijkte hij zijn reflecties op mijn brouwsels door een paardebeen te tekenen op een papiertje of ergens in het luchtledige te wijzen rond het beeld en met krasse stem te verkondigen dat het beeld daar iets nodig had. Ik bleef meestal in vertwijfeling achter als hij mijn atelier verliet en staarde naar dat punt in de lucht. Later gedurende de verdere bouw aan het beeld bleek hij telkens gelijk te hebben.’
David Bade (Curacao 1970) keerde in 2004 terug op zijn geboorte-eiland om samen met geestverwanten IBB, Instituto Buena Bista op te richten, dat naast drie residency ateliers een vooropleidingsprogramma voor talentvolle jongeren faciliteert. Dit alles op het terrein en in samenwerking met de psychiatrische kliniek Capriles. Een uniek profiel van educatie, kunst en zorg, dat past in de carrière van Bade, waarbij hij die verantwoordelijkheid deelt met de immer uitdijende sculpturen, installaties en tekeningen, die tevens tijdelijk of permanent in de publieke ruimte verschijnen.