‘Je bent én kunstenaar én docent, en dat kun je integreren’ – in gesprek met Emiel Heijnen en Melissa Bremmer over Wicked Kunsteducatie
Iemand zei eens tegen ons: ‘you make arts education so sexy’, vertelt Emiel Heijnen. ‘Dat komt vanwege dat imago van kunsteducatie met de aardappelstempels, die soms heel tof kunnen zijn, maar daar zit een soort stoffige sfeer omheen waar wij niets van willen weten.’ Suzanne Dikker gaat naar aanleiding van het verschijnen van Wicked Kunsteducatie in gesprek met Melissa Bremmer en Emiel Heijnen. Het boek is een praktische handleiding die je helpt om in het ontwerpproces terecht te komen en tegelijkertijd onderwijskundige voeding vanuit de kunsten biedt.
Klotsende, spetterende, kolkende solidariteit
Aan de hand van haar eigen maakpraktijk en het boek Bodies of water van Astrida Neimanis onderzoekt Suzanne Dikker in dit essay of het mogelijk is om een materialiteit van het begrip solidariteit voor te stellen. ‘Solidariteit zou in dit scenario de rol aannemen van het zachte maar stevige smeermiddel dat ons in staat stelt onze eigen weg met en door elkaar te voelen.’
Gloeiende lijven en nattige koelte – over Les noces solaires van Laurent Proux
Textiele structuren en texturen – en de vaak sensorische processen die bij het maken daarvan komen kijken – vormen de drijvende krachten achter het maakwerk van Suzanne Dikker. Voor de rubriek Gevonden voorwerpen schreef zij over de gedachtestroom die op gang kwam na het zien van het schilderij Les noces solaires van Laurent Proux.